لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 721 : می در پیاله خون جگر می شود مرا
غزل شمارهٔ 722 : سودا به کوه و دشت صلا می دهد مرا
غزل شمارهٔ 723 : از آفتاب عشق نگردید رنگ من
غزل شمارهٔ 724 : ابروی او نرفت ز مد نظر مرا
غزل شمارهٔ 725 : پیچیده درد هجر تو بر یکدگر مرا
غزل شمارهٔ 726 : از گرد خط، فزود محبت به دل مرا
غزل شمارهٔ 727 : از بس گرفت تنگی دل در میان مرا
غزل شمارهٔ 728 : از بس گرفت تنگی دل در میان مرا
غزل شمارهٔ 729 : افسرده دل اگر چه ز واسوختن مرا
غزل شمارهٔ 730 : گر قابل ملال نیم، شاد کن مرا
غزل شمارهٔ 731 : از کار رفته دست چو دست سبو مرا
غزل شمارهٔ 732 : سرگشته ساخت خال دلارای او مرا
غزل شمارهٔ 733 : از باده چون کند عرق آلود ماه را
غزل شمارهٔ 734 : رویت ز هاله حلقه کند نام ماه را
غزل شمارهٔ 735 : طاعت کند سرشک ندامت گناه را
غزل شمارهٔ 736 : رفتم ز راه دل خس و خار گناه را
غزل شمارهٔ 737 : مشمر ز عمر خود نفس ناشمرده را
غزل شمارهٔ 738 : با زلف کار نیست رخ یار دیده را
غزل شمارهٔ 739 : طاقت کجاست روی عرقناک دیده را؟
غزل شمارهٔ 740 : خال لب تو راهنمایی است بوسه را
غزل شمارهٔ 741 : گیرم چگونه زان بت طناز بوسه را؟
غزل شمارهٔ 742 : دل خود به خود شکسته شود عشق پیشه را
غزل شمارهٔ 743 : دایم ز نازکی است دل افگار شیشه را
غزل شمارهٔ 744 : مگذار بر زمین دل شبها پیاله را
غزل شمارهٔ 745 : دادم ز شور عشق به سیلاب خانه را
غزل شمارهٔ 746 : از خصم کجروست چه غم راست خانه را؟
غزل شمارهٔ 747 : افتادگی برآورد از خاک دانه را
غزل شمارهٔ 748 : پروای مرگ نیست گدای برهنه را
غزل شمارهٔ 749 : روشن ز داغ های نهان ساز سینه را
غزل شمارهٔ 750 : بشنو ز من ترانه غیرت فزای را

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چه باشد ار شود از بند غم دلش آزاد
* چو هست حافظ مسکین غلام و چاکر دوست
شعر کامل
حافظ
* بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
* سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
شعر کامل
مولوی
* اینهمه رفتند و مای شوخ چشم
* هیچ نگرفتیم از ایشان اعتبار
شعر کامل
سعدی