لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 2401 : گر به ظاهر جسم را روشن گهر می پرورد
غزل شمارهٔ 2402 : غیر را در بزم خاص آن سیمتن می پرورد
غزل شمارهٔ 2403 : مست ما امروز نقش تازه ای بر آب زد
غزل شمارهٔ 2404 : از عرق آتش به جانم آن گل سیراب زد
غزل شمارهٔ 2405 : هر که پشت پای چون شبنم به آب و رنگ زد
غزل شمارهٔ 2406 : هر که بر دار فنا مردانه پشت پا نزد
غزل شمارهٔ 2407 : خاطر آزرده را سیر گلستان می گزد
غزل شمارهٔ 2408 : من کیم تا یار بی پروا به فریادم رسد؟
غزل شمارهٔ 2409 : بی علایق چون شود سالک به منزل می رسد
غزل شمارهٔ 2410 : بیشتر دست سبکباران به منزل می رسد
غزل شمارهٔ 2411 : از حریص افزون به قانع فیض احسان می رسد
غزل شمارهٔ 2412 : بس که در زلف تو دلهای اسیران آب شد
غزل شمارهٔ 2413 : از گرفتاری دلم فارغ زپیچ و تاب شد
غزل شمارهٔ 2414 : دل ز پیکان در تن من بیضه فولاد شد
غزل شمارهٔ 2415 : تا تو رفتی عالم روشن به چشمم تار شد
غزل شمارهٔ 2416 : بر من از روشندلی وضع جهان هموار شد
غزل شمارهٔ 2417 : از ملامت عاقبت مجنون بیابان گیر شد
غزل شمارهٔ 2418 : جذبه شوق تو هر کس را گریبان گیر شد
غزل شمارهٔ 2419 : حسن خط با حسن خلق و مردمی انباز شد
غزل شمارهٔ 2420 : یار ساقی گشت و مطرب هم نوا پرداز شد
غزل شمارهٔ 2421 : از خط شبرنگ حسن یار عالمسوز شد
غزل شمارهٔ 2422 : بس که دل افسرده زین دریای پرنیرنگ شد
غزل شمارهٔ 2423 : از خط شبرنگ حسن سرکش او رام شد
غزل شمارهٔ 2424 : تا به تسلیم و رضا قانع دل خودکام شد
غزل شمارهٔ 2425 : جان به تنگ آمد زکلفت غمگساران را چه شد؟
غزل شمارهٔ 2426 : تا به خط از زلف کار دل فتاد آسوده شد
غزل شمارهٔ 2427 : خط عیان شد تا بساط زلف او برچیده شد
غزل شمارهٔ 2428 : بس که از سرگرمی فکرم نفس تفسیده شد
غزل شمارهٔ 2429 : دل پریشان از پریشان گردی نظاره شد
غزل شمارهٔ 2430 : از وصال یار داغ حسرت من تازه شد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* جای شادی نیست زیر این سپهر نیلگون
* خنده در هنگامه ماتم نمی باید زدن
شعر کامل
صائب تبریزی
* خرمن بباد بر دهی از بهر گندمی
* وینم عجب که روضهٔ رضوان طلب کنی
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* خوبان پارسی گو بخشندگان عمرند
* ساقی بده بشارت رندان پارسا را
شعر کامل
حافظ