لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانمطلع ها
شمارهٔ 1 : زشت رو چون سازد از خود دور خوی زشت را؟
شمارهٔ 2 : چرخ می داند عیار آه پرتائثیر را
شمارهٔ 3 : چشم صیاد تو ترسانده است چشم ناز را
شمارهٔ 4 : چون دریغ از دیده داری حسن ذات خویش را
شمارهٔ 5 : از دست کار رفته بود پیش، کار ما
شمارهٔ 6 : گردون سنگدل نبود مرد جنگ ما
شمارهٔ 7 : زد غوطه بس که در تن خاکی روان ما
شمارهٔ 8 : تا چند نهد روی به رو آن کف پا را؟
شمارهٔ 9 : بگذار شود زیر و زبر جسم گران را
شمارهٔ 10 : بیدار کند بانگ نی افسرده دلان را
شمارهٔ 11 : کلید فتح بود از دل شکسته گدا را
شمارهٔ 12 : قرار نیست دمی چون شرار، خرده جان را
شمارهٔ 13 : زهی ز روزن داغ تو روشنایی دلها
شمارهٔ 14 : نیست پروای کدورت دل بی کینه ما را
شمارهٔ 15 : گریه مستانه بی می می کند ما را خراب
شمارهٔ 16 : از ترحم حسن جولان می نماید در نقاب
شمارهٔ 17 : می شود در دور خط عاشق ز جانان کامیاب
شمارهٔ 18 : عمر را پاس نفس باز ندارد ز شتاب
شمارهٔ 19 : چه خیال است کند مست ترا باده ناب
شمارهٔ 20 : روز در جام می آویز که در شب می ناب
شمارهٔ 21 : چو ساخت قد ترا حلقه عمر پا به رکاب
شمارهٔ 22 : یکی دو شد ز اجل ماتم روان غریب
شمارهٔ 23 : زردرویی می کشد مهر از ترنج غبغبت
شمارهٔ 24 : عمر چون از چل گذشت از وی وفاجستن خطاست
شمارهٔ 25 : حاصل ما از نظربازی نگاه حسرت است
شمارهٔ 26 : لعل جان بخش ترا خط دورباش آفت است
شمارهٔ 27 : قسمت روشندلان از زندگانی کلفت است
شمارهٔ 28 : در کهنسالی ز نسیان شکوه کفر نعمت است
شمارهٔ 29 : بی دماغان را نرنجاندن به صحبت منت است
شمارهٔ 30 : شیوه چشم کبود از چشم ها دلکشترست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* از حشمت اهل جهل به کیوان رسیده‌اند
* جز آه اهل فضل به کیوان نمی‌رسد
شعر کامل
حافظ
* با صدهزار جام می سرخ مشکبوی
* با صدهزار برگ گل سرخ کامگار
شعر کامل
منوچهری
* غبار تن نگیرد دامن دلهای قدسی را
* قفس بر مرغ وحشی شهپر پرواز می گردد
شعر کامل
صائب تبریزی