لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانمتفرقه
شمارهٔ 541 : گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل افروختن
شمارهٔ 542 : مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز کن
شمارهٔ 543 : درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من
شمارهٔ 544 : از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من
شمارهٔ 545 : خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من
شمارهٔ 546 : نیست غیری در حریم دیده نمناک من
شمارهٔ 547 : منقلب گشته است از دور فلک احوال من
شمارهٔ 548 : خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون
شمارهٔ 549 : زبان شانه را از حرف زلفش کی توان بستن؟
شمارهٔ 550 : ز رخسار تو خونها در دل گل می توان کردن
شمارهٔ 551 : کجا طی راه حق با جان غافل می توان کردن؟
شمارهٔ 552 : به تنهایی گل از وصل گلستان می توان چیدن
شمارهٔ 553 : بیا ای عشق جان پای در گل را به راه افکن
شمارهٔ 554 : نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر از من
شمارهٔ 555 : به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر بیرون
شمارهٔ 556 : راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون
شمارهٔ 557 : ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن
شمارهٔ 558 : ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن
شمارهٔ 559 : خوش است چاشنی سود در زیان دیدن
شمارهٔ 560 : ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو
شمارهٔ 561 : در مجلس شراب رخ شرمگین مجو
شمارهٔ 562 : می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه
شمارهٔ 563 : چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پسر یارب
شمارهٔ 564 : دستی که ریزشی نکند زیر خشت به
شمارهٔ 565 : از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ای
شمارهٔ 566 : پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا کنی
شمارهٔ 567 : با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخن
شمارهٔ 568 : ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واکردی
شمارهٔ 569 : ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در گوشی
شمارهٔ 570 : دل هر کس که از خورشید ایمان گشت نورانی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چو لاله سینهٔ من چاک شد، بیا و ببین
* که از تو بر دل پرخون چه داغ‌ها دارم؟
شعر کامل
هلالی جغتایی
* کسی که روی تو دیدست حال من داند
* که هر که دل به تو پرداخت صبر نتواند
شعر کامل
سعدی
* طریق حق رو و در هر کجا که خواهی باش
* که کنج خلوت صاحبدلان مکانی نیست
شعر کامل
سعدی