لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 451 : کار ما عشق است و مارا بهر آن آورده اند
غزل شمارۀ 452 : بجای آب حیاتم شکر لبی دادند
غزل شمارۀ 453 : جمعی که دل بهرزه پریشان نکرده اند
غزل شمارۀ 454 : یاران چه شد که پرسش یاری نمیکند
غزل شمارۀ 455 : بسکه از گرم اختلاطی گلرخان آتش وشند
غزل شمارۀ 456 : گر قسمن ما شد ز ازل غم چه توان کرد؟
غزل شمارۀ 457 : خوبان دل گرم و نفس سرد چه دانند؟
غزل شمارۀ 458 : در چنگ غمت سخت اسیرم چه توان کرد؟
غزل شمارۀ 459 : هرکه مست تو نشد جام شرابش ندهند
غزل شمارۀ 460 : زاهد، مرا که بیدل و دین آفریده اند
غزل شمارۀ 461 : تو آفتابی و شوق تو ناتوانم کرد
غزل شمارۀ 462 : ایکه رخسارت ز روی لاله آب و رنگ برد
غزل شمارۀ 463 : قومی نشسته با تو و می نوش میکنند
غزل شمارۀ 464 : شدم هلاک و ز من جز دریغ و درد نماند
غزل شمارۀ 465 : خوبان بگلشن از نظر ما چه میروند؟
غزل شمارۀ 466 : مجنون شوم و وارهم از بوالهوسی چند
غزل شمارۀ 467 : کجا با آن طبیب جان حریفان حال من گویند
غزل شمارۀ 468 : قناعت از دو عالم میتوان کرد
غزل شمارۀ 469 : باز شمعم خانه روشن، کوری اغیار کرد
غزل شمارۀ 470 : فصل بهار و خلق بعشرت نشسته اند
غزل شمارۀ 471 : زلف یار از دست رفت و دل ازو دیوانه ماند
غزل شمارۀ 472 : مشنو که بی تو ناله زارم هوس نماند
غزل شمارۀ 473 : فلک بدور تو طفلی که در وجود آورد
غزل شمارۀ 474 : خاری که راه در دل از آن جور پیشه کرد
غزل شمارۀ 475 : از گرد راه دل بامید تو شاد بود
غزل شمارۀ 476 : دور فلک که جام مرادم نمیدهد
غزل شمارۀ 477 : عرش و معراج نه در خورد من زار بود
غزل شمارۀ 478 : چو دل به وصل دهم جوریار نگذارد
غزل شمارۀ 479 : وصل ما یکنفس از روی نکویی باشد
غزل شمارۀ 480 : هرکه سوی قبله مقصود رو میآورد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* غالباً تلخی جان کندن من خواست طبیب
* که به جز صبر نفرمود مداوای دگر
شعر کامل
هلالی جغتایی
* بترس از خدا و میازار کس
* ره رستگاری همین است و بس
شعر کامل
فردوسی
* حدیث درست آخر از مصطفاست
* که بخشایش و خیر دفع بلاست
شعر کامل
سعدی