لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 631 : خط تو خضر را به سیه پوشی آورد
غزل شمارۀ 632 : غمت از دل به رخم اشک جگرخون آرد
غزل شمارۀ 633 : یاد آن مطرب که ما را هرچه بود از یاد برد
غزل شمارۀ 634 : آهوی چشم تو دل شیرانِ دین برد
غزل شمارۀ 635 : گو صبا تا ره به سرو خوش خرام من برد
غزل شمارۀ 636 : نه پیکی که از ما پیامش برد
غزل شمارۀ 637 : یار جُستم که غم از خاطر غمگین ببرد
غزل شمارۀ 638 : گه عشق به ذات می نماید
غزل شمارۀ 639 : عارف که سخن به راه گوید
غزل شمارۀ 640 : لبم از خاک پات می گوید
غزل شمارۀ 641 : دل قدت را بلاست می گوید
غزل شمارۀ 642 : با تو آنکس که ز هرجا سخنی می گوید
غزل شمارۀ 643 : با تو آنان که حدیث چو منی می گویند
غزل شمارۀ 644 : دور از آن لب اشک من سرخست و چشم ترِسفید
غزل شمارۀ 645 : تا صبا طرّۀ شبرنگ ترا برهم زد
غزل شمارۀ 646 : چو می دم با لب جانان من زد
غزل شمارۀ 647 : سر زلفت گره بر کار من زد
غزل شمارۀ 648 : لب نه از شعلۀ شوق آبلۀ پرخون زد
غزل شمارۀ 649 : آن كجْ کُله چو کاکل گلبوی شانه زد
غزل شمارۀ 650 : یار کز ساعد آستین برزد
غزل شمارۀ 651 : ترا چو مشکِ تر از برگ یاسمن خیزد
غزل شمارۀ 652 : نه در کوه این صدا از تیشۀ فرهاد می خیزد
غزل شمارۀ 653 : سبزه از طرفِ چمن می خیزد
غزل شمارۀ 654 : چو مست من ز خمارِ شبانه برخیزد
غزل شمارۀ 655 : رقیب کیست که بوسه به خاک پات دهد
غزل شمارۀ 656 : زان بت آزری خبر که دهد
غزل شمارۀ 657 : جان بخشد از لب کُشته را وانگه به خون فرمان دهد
غزل شمارۀ 658 : می رسد باد صبا و ز یار یادم می دهد
غزل شمارۀ 659 : نسیم باده به جان مژدۀ حیات دهد
غزل شمارۀ 660 : گفتم از تو بر دلم هر دم کم از صد غم مباد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ضرورتست که آحاد را سری باشد
* وگرنه ملک نگیرد به هیچ روی نظام
شعر کامل
سعدی
* همه بوستان زیر برگ گلست
* همه کوه پرلاله و سنبلست
شعر کامل
فردوسی
* دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود
* تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود
شعر کامل
حافظ