لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 1081 : بود آیا که من آن شکل همایون بینم
غزل شمارۀ 1082 : به راه توسنش صد نازنین را خاک می بینم
غزل شمارۀ 1083 : چون مرا دولت آن نیست که دیدار تو بینم
غزل شمارۀ 1084 : ز عشقت سینه ای بی غم نبینم
غزل شمارۀ 1085 : بس که شب ها دور از آن گل خاک بر سر می کنم
غزل شمارۀ 1086 : روی تو غایب از نظر، گل را تماشا چون کنم
غزل شمارۀ 1087 : جدا ز لالۀ رخِ خود بهار را چه کنم
غزل شمارۀ 1088 : غم رخم زرد می کند چه کنم
غزل شمارۀ 1089 : کی بود یارب که رو در یثرب و بطحا کنم
غزل شمارۀ 1090 : هر زمان گویم که مهر او ز دل بیرون کنم
غزل شمارۀ 1091 : من که با یاد رُخت آن آستان مسکن کنم
غزل شمارۀ 1092 : بنشین دمی که پیش رُخت زارییی کنم
غزل شمارۀ 1093 : نی ماه منظری که نظربازییی کنم
غزل شمارۀ 1094 : هر زمانت پیش چشم خود تخیّل می کنم
غزل شمارۀ 1095 : آرزوی دل خونین جگرانت خوانم
غزل شمارۀ 1096 : از عشق تبرّا چه کنم چون نتوانم
غزل شمارۀ 1097 : تاباتو من دلشده یکجا ننشینم
غزل شمارۀ 1098 : سوی صحرا نی پیِ عيش و تماشا می روم
غزل شمارۀ 1099 : گر همی باشم به کنج خانه شیدا می شوم
غزل شمارۀ 1100 : از هر که نامت ای بت غمّاز بشنوم
غزل شمارۀ 1101 : اگر به کوی تو یک شب سری به خشت نهم
غزل شمارۀ 1102 : هر شب به پاسبان تو جان در میان نهم
غزل شمارۀ 1103 : من کیم تا رو بر آن رخسارۀ زیبا نهم
غزل شمارۀ 1104 : کی بود کی که ازین سوز درون باز رهم
غزل شمارۀ 1105 : هردم ز تو بر سینه صد داغ جفا خواهم
غزل شمارۀ 1106 : چو نبود روی جانان دیدۀ روشن نمی خواهم
غزل شمارۀ 1107 : هر صبح خروشی ز دل تنگ برآریم
غزل شمارۀ 1108 : از چشم خوابناک تو بی خواب مانده ایم
غزل شمارۀ 1109 : دمی نگذرد کز غمت خون نگریم
غزل شمارۀ 1110 : به عارض تو ز ماهِ تمام چون گویم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* سپاه شب تیره بر دشت و راغ
* یکی فرش گسترده از پرزاغ
شعر کامل
فردوسی
* نمی گردید اگر ذوق گرفتاری عنانگیرم
* ز وحشت خون عالم در دل صیاد می کردم
شعر کامل
صائب تبریزی
* گفتی، ار من بروم هیچ مرا یاد کنی
* این حکایت به کسی گوی که جان خواهد داشت
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی