لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 1021 : من آن نیم که زبان را به هرزه آلایم
غزل شمارۀ 1022 : شب تا به سحر گِرد سرِ کوی تو پویم
غزل شمارۀ 1023 : عشق به کشور وفا داد نوید شاهی ام
غزل شمارۀ 1024 : بر سر کوی مغان بس بود این مرتبه ام
غزل شمارۀ 1025 : نیستم چون یار ترکی گو ولی تا زنده ام
غزل شمارۀ 1026 : مانده ام از یار دور و زنده ام
غزل شمارۀ 1027 : چشم منی و خانۀ تو چشم خانه ام
غزل شمارۀ 1028 : منزل نکرده دل هنوز اندر حریم سینه ام
غزل شمارۀ 1029 : ما به رنجوری و مهجوری و دوری ساختیم
غزل شمارۀ 1030 : ما به یادت نشسته خاموشیم
غزل شمارۀ 1031 : به مسجدی که خَمِ ابروی ترا نگریم
غزل شمارۀ 1032 : ز آرزوی تو سرگشته در بیابانیم
غزل شمارۀ 1033 : هرچند تو شاه و ماگداییم
غزل شمارۀ 1034 : عمریست دل به مهر وفای تو بسته ایم
غزل شمارۀ 1035 : در هر گذر که بی گه و گاهی نشسته ام
غزل شمارۀ 1036 : تنگدل مانده به فکر دهن تنگ توام
غزل شمارۀ 1037 : چند روزی می برد بختِ بد از کوی توام
غزل شمارۀ 1038 : به ناز بر مشکن چون نیازمند توییم
غزل شمارۀ 1039 : چنین کافتاده دور از جان خویشم
غزل شمارۀ 1040 : اگرچه پاره شد از غم هزار باره دلم
غزل شمارۀ 1041 : هردم ارتيرت فتادی بر دلم
غزل شمارۀ 1042 : ای دلم از تو غرق خون، دیدۀ اشکبار هم
غزل شمارۀ 1043 : خواهد تنم ز آتش دل سوخت خانه هم
غزل شمارۀ 1044 : شکر خدا که شیخ نیم شیخ زاده هم
غزل شمارۀ 1045 : جان داغ تو دارد، جگر غرقه به خون هم
غزل شمارۀ 1046 : زهی رخسار و خطت آیت لطف و ستم با هم
غزل شمارۀ 1047 : زهی قدّت نهال گلشن چشم
غزل شمارۀ 1048 : عاشقم بیچاره ام درمانده ام
غزل شمارۀ 1049 : ز فرقت تو چه گویم چه ناتوان شده ام
غزل شمارۀ 1050 : هرجا که کنم خانه، همخانه ترا یابم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* آن نقطه که پیرایهٔ پرگار وجود است
* خالی است که بر کنج لب نوش تو افتاد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود
* دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود
شعر کامل
حافظ
* چه ماتم است ندانم نهفته در دل خاک
* که رخ به خون جگر شسته لاله می روید
شعر کامل
صائب تبریزی