لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 2461 : چون دل من جست ز تن بازنگشتی چه شدی
غزل شمارهٔ 2462 : طوطی و طوطی بچه‌ای قند به صد ناز خوری
غزل شمارهٔ 2463 : آه چه دیوانه شدم در طلب سلسله‌ای
غزل شمارهٔ 2464 : هر طربی که در جهان گشت ندیم کهتری
غزل شمارهٔ 2465 : آمده‌ای که راز من بر همگان بیان کنی
غزل شمارهٔ 2466 : ای که به لطف و دلبری از دو جهان زیاده‌ای
غزل شمارهٔ 2467 : کعبه طواف می‌کند بر سر کوی یک بتی
غزل شمارهٔ 2468 : نیست بجز دوام جان ز اهل دلان روایتی
غزل شمارهٔ 2469 : آه خجسته ساعتی که صنما به من رسی
غزل شمارهٔ 2470 : جان به فدای عاشقان خوش هوسی است عاشقی
غزل شمارهٔ 2471 : سوخت یکی جهان به غم آتش غم پدید نی
غزل شمارهٔ 2472 : چشم تو خواب می‌رود یا که تو ناز می‌کنی
غزل شمارهٔ 2473 : آب تو ده گسسته را در دو جهان سقا تویی
غزل شمارهٔ 2474 : ریگ ز آب سیر شد من نشدم زهی زهی
غزل شمارهٔ 2475 : باز ترش شدی مگر یار دگر گزیده‌ای
غزل شمارهٔ 2476 : هین که خروس بانگ زد وقت صبوح یافتی
غزل شمارهٔ 2477 : سرکه هفت ساله را از لب او حلاوتی
غزل شمارهٔ 2478 : باز چه شد تو را دلا باز چه مکر اندری
غزل شمارهٔ 2479 : پیش از آنک از عدم کرد وجودها سری
غزل شمارهٔ 2480 : ای دل بی‌قرار من راست بگو چه گوهری
غزل شمارهٔ 2481 : با همگان فضولکی چون که به ما ملولکی
غزل شمارهٔ 2482 : ای که لب تو چون شکر هان که قرابه نشکنی
غزل شمارهٔ 2483 : تلخ کنی دهان من قند به دیگران دهی
غزل شمارهٔ 2484 : خواجه اگر تو همچو ما بیخود و شوخ و مستیی
غزل شمارهٔ 2485 : یاور من تویی بکن بهر خدای یاریی
غزل شمارهٔ 2486 : ای زده مطرب غمت در دل ما ترانه‌ای
غزل شمارهٔ 2487 : هست به خطه عدم شور و غبار و غارتی
غزل شمارهٔ 2488 : ای که غریب آتشی در دل و جان ما زدی
غزل شمارهٔ 2489 : گر ز تو بوسه ای خرد صد مه و مهر و مشتری
غزل شمارهٔ 2490 : ساقی جان فزای من بهر خدا ز کوثری

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چو دشمن بود شاه را کشته به
* گر آواره از جنگ برگشته به
شعر کامل
فردوسی
* مرغ با پر می‌پرد تا آشیان
* پر مردم همتست ای مردمان
شعر کامل
مولوی
* ز سوسن بشنو ای ریحان که سوسن صد زبان دارد
* به دشت آب و گل بنگر که پرنقش و نگار آمد
شعر کامل
مولوی