لینک اشتراک گذاری
کپی شد
نزاری قهستانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 961 : یک تار موی از آن سر زلفین پر فتن
غزل شمارهٔ 962 : تنم جایی و دل جایی ندارم زهره ی گفتن
غزل شمارهٔ 963 : ای روح من در قلب تو چون جان تو در جسم تن
غزل شمارهٔ 964 : ای آرزوی جانم در پای تو افتادن
غزل شمارهٔ 965 : نمیتوان دل یاری زخود بیازردن
غزل شمارهٔ 966 : تا نگویی تو ندانم که چه باید کردن
غزل شمارهٔ 967 : توبه کردم که دگر توبه نخواهم کردن
غزل شمارهٔ 968 : ضرورت است جدایی ز دل ستان کردن
غزل شمارهٔ 969 : مبارک است ملاقات دوستان کردن
غزل شمارهٔ 970 : نخواهم هرگز از می توبه کردن
غزل شمارهٔ 971 : به گدایان نرسد شاه سواری کردن
غزل شمارهٔ 972 : ناگزیریست مرا شیفته رایی کردن
غزل شمارهٔ 973 : مرا به فخر بود طوق فقر در گردن
غزل شمارهٔ 974 : صعب کاریست سرآسیمه ی ایام شدن
غزل شمارهٔ 975 : دلا تا چند با خود دوست بودن
غزل شمارهٔ 976 : سخت کاری‌ست ریاضت‌کشِ هجران بودن
غزل شمارهٔ 977 : ای آرزویِ چشمم روی تو باز دیدن
غزل شمارهٔ 978 : گر باز میسّر شودم رویِ تو دیدن
غزل شمارهٔ 979 : مرا ز دیده چه حاصل مگر به رویِ‌تو دیدن
غزل شمارهٔ 980 : چه خوش باشد پس از هجران کشیدن
غزل شمارهٔ 981 : ز بامِ مسجد الأقصی مؤذّن
غزل شمارهٔ 982 : ای عشق می‌توانی بر کلّ و جزوِ ما زن
غزل شمارهٔ 983 : عاقله‌ی عقل چیست مظلمه‌ی مرد و زن
غزل شمارهٔ 984 : ای عشق پروریده تو را درکنارِ حسن
غزل شمارهٔ 985 : گر بگویم که شد از نورِ تجلّی روشن
غزل شمارهٔ 986 : ای دلِ درمانده به حبس وطن
غزل شمارهٔ 987 : آخر ای ظالم خدا را یاد کن
غزل شمارهٔ 988 : ای پیک مشتاقان بگو امشب بدان پیمان‌شکن
غزل شمارهٔ 989 : ماه رویا قصدِ جانِ مردمِ بی‌دل مکن
غزل شمارهٔ 990 : ای دل نمی‌گفتم تورا با عشق خود بینی مکن

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* سرو آزاد به بالای تو می‌ماند راست
* لیکنش با تو میسر نشود رفتاری
شعر کامل
سعدی
* خویش من آنست که از عشق زاد
* خوشتر از این خویش و تباریم نیست
شعر کامل
مولوی
* درخت و برگ برآید ز خاک این گوید
* که خواجه هر چه بکاری تو را همان روید
شعر کامل
مولوی