لینک اشتراک گذاری
کپی شد
رهی معیری_دیوانغزل ها-جلد اول
شمارهٔ 1-شاهد افلاکی : چون زلف تو ام جانا در عین پریشانی
شمارهٔ 2-حدیث جوانی : اشکم ولی به پای عزیزان چکیده‌ام
شمارهٔ 3-سوزد مرا سازد مرا : ساقی بده پیمانه ای ز آن می که بی خویشم کند
شمارهٔ 4-زندان خاک : با دل روشن در این ظلمت سرا افتاده ام
شمارهٔ 5-غباری در بیابانی : نه دل مفتون دلبندی نه جان مدهوش دلخواهی
شمارهٔ 6-طوفان حادثات : این سوز سینه شمع شبستان نداشته است
شمارهٔ 7-داغ تنهایی : آن قدر با آتش دل ساختم تا سوختم
شمارهٔ 8-نیلوفر : نه به شاخ گل نه بر سرو چمن پبچیده ام
شمارهٔ 9-رسوای دل : همچو نی می نالم از سودای دل
شمارهٔ 10-غرق تمنای تو ام : در پیش بیدردان چرا فریاد بی حاصل کنم
شمارهٔ 11-دل زاری که من دارم : نداند رسم یاری بی وفا یاری که من دارم
شمارهٔ 12-ماجرای اشک : تابد فروغ مهر و مه از قطره های اشک
شمارهٔ 13-ترک خودپرستی کن : گر به چشم دل جاناجلوه های ما بینی
شمارهٔ 14-گوهر تابناک : زبون خلق ز خلق نکوی خویشتنم
شمارهٔ 15-خیال‌انگیز : خیال‌انگیز و جان‌پرور چو بوی گل سراپایی
شمارهٔ 16-گریهٔ بی‌اختیار : تو را خبر ز دل بی‌قرار باید و نیست
شمارهٔ 17-بهشت آرزو : بر جگر داغی ز عشق لاله رویی یافتم
شمارهٔ 18-ساغر هستی : ساقیا در ساغر هستی شراب ناب نیست
شمارهٔ 19-چشمهٔ نور : هر چند که در کوی تو مسکین و فقیریم
شمارهٔ 20-نای خروشان : چو نی بسینه خروشد دلی که من دارم
شمارهٔ 21-خندهٔ مستانه : با عزیزان درنیامیزد دل دیوانه‌ام
شمارهٔ 22-پرنیان‌پوش : ز گرمی بی‌نصیب افتاده‌ام چون شمع خاموشی
شمارهٔ 23-جلوهٔ ساقی : در قدح عکس تو یا گل در گلاب افتاده است؟
شمارهٔ 24-تشنهٔ درد : نه راحت از فلک جویم نه دولت از خدا خواهم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* عشق را عقل نمی‌خواست که بیند لیکن
* هیچ عیار نباشد که به زندان نرود
شعر کامل
سعدی
* گر بود برگ گل سوریت از خار مترس
* ور هوای چمنت نیست بگلزار مرو
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* برین گونه گردد سراسر سخن
* شود سست نیرو چو گردد کهن
شعر کامل
فردوسی