لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 5581 : بیا در جلوه ای سرو روان تا جان برافشانم
غزل شمارهٔ 5582 : ز پستی بر فلک از پاکی گوهر شود شبنم
غزل شمارهٔ 5583 : قضا روزی که کرد از چار عنصر خشت بالینم
غزل شمارهٔ 5584 : گر آن خورشید رو را همسفر خویشتن بینم
غزل شمارهٔ 5585 : فروغ مهر در پیشانی دیوار می بینم
غزل شمارهٔ 5586 : تمتع با کمال قرب از آن رعنا نمی بینم
غزل شمارهٔ 5587 : ز ناکامی گل از همصحبتان یار می چینم
غزل شمارهٔ 5588 : ز تیغش خونبهای دل به صد امید می خواهم
غزل شمارهٔ 5589 : نه رنگ و بو درین گلشن، نه برگ و بار می خواهم
غزل شمارهٔ 5590 : دل پر خون از آن زلف شکار انداز می خواهم
غزل شمارهٔ 5591 : نوای عندلیبان را زهم نگسسته می خواهم
غزل شمارهٔ 5592 : رخی در ماتم مطلب به خون اندوده می خواهم
غزل شمارهٔ 5593 : زمین کان نمک گردیده است از شور سودایم
غزل شمارهٔ 5594 : ز بی ظرفی به روی گرم جانان برنمی آیم
غزل شمارهٔ 5595 : نشست از آسیای چرخ گرد شیب بر رویم
غزل شمارهٔ 5596 : گهی از دل، گهی از دیده، گاه از جان ترا جویم
غزل شمارهٔ 5597 : به اشک از اطلس افلاک داغ شام می شویم
غزل شمارهٔ 5598 : اشک در دیده غم دیده نگیرد آرام
غزل شمارهٔ 5599 : در بهاران دل دیوانه نگیرد آرام
غزل شمارهٔ 5600 : از نهانخانه عصمت به تماشا بخرام
غزل شمارهٔ 5601 : من که از وسعت مشرب به فلک ساخته ام
غزل شمارهٔ 5602 : به نظر بازی از آن تنگ شکر ساخته ام
غزل شمارهٔ 5603 : تا نظر از گل رخسار تو برداشته ام
غزل شمارهٔ 5604 : تا ز بی حاصلی خویش خبر یافته ام
غزل شمارهٔ 5605 : دست بر زلف پریشان سخن یافته ام
غزل شمارهٔ 5606 : غوطه در بحر گهر ز آبله پا زده ام
غزل شمارهٔ 5607 : دست در دامن آن زلف معنبر زده ام
غزل شمارهٔ 5608 : گر چه از مشق جنون خواب پریشان شده ام
غزل شمارهٔ 5609 : گر شوی با خبر از سوز دل بیتابم
غزل شمارهٔ 5610 : رفت آن روز که دامان بهار از دستم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چه جای صحبت نامحرم است مجلس انس
* سر پیاله بپوشان که خرقه پوش آمد
شعر کامل
حافظ
* چون کدو بی‌خبری زین که گلویت بستم
* بستم و می‌کشمت چون ز رسن بگریزی
شعر کامل
مولوی
* بهر موئی از آن زلف پریشان
* دل جمعی پریشان می‌توان یافت
شعر کامل
خواجوی کرمانی