لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1801 : اگر چه کعبه مقصد نصیب هر دل نیست
غزل شمارهٔ 1802 : ز تنگدستی شکر، نی مرا غم نیست
غزل شمارهٔ 1803 : کرم در آب و گل چرخ تنگ میدان نیست
غزل شمارهٔ 1804 : کدام شب نی کلک من آتش افشان نیست؟
غزل شمارهٔ 1805 : سزای خواب بود دیده ای که گریان نیست
غزل شمارهٔ 1806 : به می طرف شدن آیین هوشیاران نیست
غزل شمارهٔ 1807 : فضای چرخ مقام نفس کشیدن نیست
غزل شمارهٔ 1808 : اگر نمی تپدم دل، ز آرمیدن نیست
غزل شمارهٔ 1809 : زمین چو ریگ روان است بر جناح سفر
غزل شمارهٔ 1810 : چه خستگی است که در چشم ناتوان تو نیست؟
غزل شمارهٔ 1811 : به آسمان نرسد هر که خاک پای تو نیست
غزل شمارهٔ 1812 : به غیر خشم که در خوردنش وبالی نیست
غزل شمارهٔ 1813 : شب فراق ز روز حساب خالی نیست
غزل شمارهٔ 1814 : نسیم صبحدم از بوی یار خالی نیست
غزل شمارهٔ 1815 : مبند دل به حیاتی که جاودانی نیست
غزل شمارهٔ 1816 : می دو ساله نشاطش کم از جوانی نیست
غزل شمارهٔ 1817 : ستاره سوخته عشق را پناهی نیست
غزل شمارهٔ 1818 : طریق مردم سنجیده خودستایی نیست
غزل شمارهٔ 1819 : ز بس که طاعت خلق جهان خدایی نیست
غزل شمارهٔ 1820 : میان خوی تو و رحم آشنایی نیست
غزل شمارهٔ 1821 : ز دام سوختگان عشق را رهایی نیست
غزل شمارهٔ 1822 : وفا طمع ز گل بیوفا نباید داشت
غزل شمارهٔ 1823 : ملامت از دل بیباک من فغان برداشت
غزل شمارهٔ 1824 : ز ناله گر دل بی برگ ما نوا می داشت
غزل شمارهٔ 1825 : به این نشاط که دل سر به تیغ یار گذاشت
غزل شمارهٔ 1826 : عنان دل ز من آن دلربا گرفت و گذاشت
غزل شمارهٔ 1827 : مرا که داغ و کبابم چه دوزخ و چه بهشت
غزل شمارهٔ 1828 : هزار حیف که دوران خط یار گذشت
غزل شمارهٔ 1829 : ز من مپرس که چون بر تو ماه و سال گذشت
غزل شمارهٔ 1830 : خوش آن که چون گل ازین گلستان دمید و گذشت

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نبینی که در گرمی آفتاب
* حرامست برزیره جز زیره آب
شعر کامل
نظامی
* هیچ دانی که چرا پسته چنان می‌خندد
* زانکه گفتم که بدان پسته دهن می‌مانی
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* منع کمال از عاشقی جان برادر کی توان
* پند پدر مانع نشد رسوای مادر زاد را
شعر کامل
کمال خجندی