لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 31 : چون مرا مجروح کردی گر کنی مرهم رواست
غزل شمارهٔ 32 : عاشقی و بی نوایی کار ماست
غزل شمارهٔ 33 : این چه سوداست کز تو در سر ماست
غزل شمارهٔ 34 : راه عشق او که اکسیر بلاست
غزل شمارهٔ 35 : طرقوا یا عاشقان کین منزل جانان ماست
غزل شمارهٔ 36 : تا آفتاب روی تو مشکین نقاب بست
غزل شمارهٔ 37 : تو را در ره خراباتی خراب است
غزل شمارهٔ 38 : چون به اصل اصل در پیوسته بی‌تو جان توست
غزل شمارهٔ 39 : عزیزا هر دو عالم سایهٔ توست
غزل شمارهٔ 40 : عقل مست لعل جان افزای توست
غزل شمارهٔ 41 : قبلهٔ ذرات عالم روی توست
غزل شمارهٔ 42 : آنکه چندین نقش ازو برخاسته است
غزل شمارهٔ 43 : بیا که قبلهٔ ما گوشهٔ خرابات است
غزل شمارهٔ 44 : ندای غیب به جان تو می‌رسد پیوست
غزل شمارهٔ 45 : لعل گلرنگت شکربار آمدست
غزل شمارهٔ 46 : چون کنم معشوق عیار آمدست
غزل شمارهٔ 47 : تا که عشق تو حاصل افتادست
غزل شمارهٔ 48 : این گره کز تو بر دل افتادست
غزل شمارهٔ 49 : مرا در عشق او کاری فتادست
غزل شمارهٔ 50 : ندانم تا چه کارم اوفتادست
غزل شمارهٔ 51 : مفشان سر زلف خویش سرمست
غزل شمارهٔ 52 : عزم آن دارم که امشب نیم مست
غزل شمارهٔ 53 : دلی کز عشق جانان دردمند است
غزل شمارهٔ 54 : پی آن گیر کاین ره پیش بردست
غزل شمارهٔ 55 : زان پیش که بودها نبودست
غزل شمارهٔ 56 : ره عشاق راهی بی‌کنار است
غزل شمارهٔ 57 : آتش عشق تو در جان خوشتر است
غزل شمارهٔ 58 : لعلت از شهد و شکر نیکوتر است
غزل شمارهٔ 59 : آن دهان نیست که تنگ شکر است
غزل شمارهٔ 60 : عشق را گوهر ز کانی دیگر است

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز شیری که باشد شکارش پلنگ
* چه زاید جز از شیر شرزه به جنگ
شعر کامل
فردوسی
* خال مشکین که بدان عارض گندمگون است
* سر آن دانه که شد رهزن آدم با اوست
شعر کامل
حافظ
* ترا کارهای درشتست پیش
* گهی گرگ باید بدن گاه میش
شعر کامل
فردوسی