لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 61 : ذره‌ای اندوه تو از هر دو عالم خوشتر است
غزل شمارهٔ 62 : مرکب لنگ است و راه دور است
غزل شمارهٔ 63 : اگر تو عاشقی معشوق دور است
غزل شمارهٔ 64 : چه رخساره که از بدر منیر است
غزل شمارهٔ 65 : هر که را ذره‌ای ازین سوز است
غزل شمارهٔ 66 : روی تو شمع آفتاب بس است
غزل شمارهٔ 67 : شمع رویت ختم زیبایی بس است
غزل شمارهٔ 68 : وشاقی اعجمی با دشنه در دست
غزل شمارهٔ 69 : نیم شبی سیم برم نیم مست
غزل شمارهٔ 70 : دوش ناگه آمد و در جان نشست
غزل شمارهٔ 71 : در سرم از عشقت این سودا خوش است
غزل شمارهٔ 72 : چشم خوشش مست نیست لیک چو مستان خوش است
غزل شمارهٔ 73 : حسن تو رونق جهان بشکست
غزل شمارهٔ 74 : در دلم تا برق عشق او بجست
غزل شمارهٔ 75 : سر عشقت مشکلی بس مشکل است
غزل شمارهٔ 76 : ره میخانه و مسجد کدام است
غزل شمارهٔ 77 : تا در تو خیال خاص و عام است
غزل شمارهٔ 78 : غم بسی دارم چه جای صد غم است
غزل شمارهٔ 79 : درج لعلت دلگشای مردم است
غزل شمارهٔ 80 : خاصیت عشقت که برون از دو جهان است
غزل شمارهٔ 81 : هر شور وشری که در جهان است
غزل شمارهٔ 82 : تا چشم برندوزی از هرچه در جهان است
غزل شمارهٔ 83 : عشق تو قلاوز جهان است
غزل شمارهٔ 84 : تا عشق تودر میان جان است
غزل شمارهٔ 85 : جهانی جان چو پروانه از آن است
غزل شمارهٔ 86 : همه عالم خروش و جوش از آن است
غزل شمارهٔ 87 : رهی کان ره نهان اندر نهان است
غزل شمارهٔ 88 : چون دلبر من سبز خط و پسته دهان است
غزل شمارهٔ 89 : کم شدن در کم شدن دین من است
غزل شمارهٔ 90 : عشق تو ز اختیار بیرون است

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز خون خاک دریا شد و دشت کوه
* ز بس کشته افگنده از هر گروه
شعر کامل
فردوسی
* ز خانقاه به میخانه می‌رود حافظ
* مگر ز مستی زهد ریا به هوش آمد
شعر کامل
حافظ
* تنی زنده دل، خفته در زیر گل
* به از عالمی زندهٔ مرده دل
شعر کامل
سعدی