لینک اشتراک گذاری
کپی شد
فروغی بسطامی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 421 : خادم دیر مغانم، هنری بهتر از این
غزل شمارهٔ 422 : زلف مسلسل ریخته، عنبرفشانی را ببین
غزل شمارهٔ 423 : دل‌ها فتاده در پی آن دل ربا ببین
غزل شمارهٔ 424 : حلقهٔ زلف سیاهش بر رخ انور ببین
غزل شمارهٔ 425 : تابش صبح بناگوشش ببین
غزل شمارهٔ 426 : مژگان مردم افکن، چشمان کافرش بین
غزل شمارهٔ 427 : گر کان نمک خواهی لعل نمکینش بین
غزل شمارهٔ 428 : چین زلف مشکین را بر رخ نگارم بین
غزل شمارهٔ 429 : گر خون من ز شیشه بریزد به جام او
غزل شمارهٔ 430 : از بس که در خیال مکیدم لبان او
غزل شمارهٔ 431 : هر کس که نهد پای بر آن خاک سر کو
غزل شمارهٔ 432 : به زیر تیغ نداریم مدعا جز تو
غزل شمارهٔ 433 : من بندهٔ آنم که ببوسد دهن تو
غزل شمارهٔ 434 : ای فتنه دست پرور چشم سیاه تو
غزل شمارهٔ 435 : ای اهل نظر کشتهٔ تیر نگه تو
غزل شمارهٔ 436 : تا سر نرفته بر سر مهر و وفای تو
غزل شمارهٔ 437 : ماه غلام رخ زیبای تو
غزل شمارهٔ 438 : ساقی دل نرگس شهلای تو
غزل شمارهٔ 439 : چه عقده‌هاست به کار دلم ز بخت سیاه
غزل شمارهٔ 440 : آهی که رخنه کردم از وی به سنگ خاره
غزل شمارهٔ 441 : تا به چشمان سیه سرمه درانداخته‌ای
غزل شمارهٔ 442 : تنها نه جا به خلوت دل‌ها گرفته‌ای
غزل شمارهٔ 443 : تا به جفایت خوشم، ترک جفا کرده‌ای
غزل شمارهٔ 444 : سنبل گل پوش را بر سمن آورده‌ای
غزل شمارهٔ 445 : امشب ای زلف سیه سخت پریشان شده‌ای
غزل شمارهٔ 446 : گر نه از کشتن عشاق به تنگ آمده‌ای
غزل شمارهٔ 447 : رهزن ایمان من شد نازنین تازه‌ای
غزل شمارهٔ 448 : تیغ به دست آمدی و مست شرابی
غزل شمارهٔ 449 : شدم به میکده ساقی مرا نداد شرابی
غزل شمارهٔ 450 : دلم افتاد به دنبال سوار عجبی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* کسی از خرابهٔ دل نگرفته باج هرگز
* تو بر آن خراج بستی و به سلطنت نشستی
شعر کامل
فروغی بسطامی
* اشکم احرام طواف حرمت می‌بندد
* گر چه از خون دل ریش دمی طاهر نیست
شعر کامل
حافظ
* نیرزد همی زندگانیش مرگ
* درختی که زهر آورد بار و برگ
شعر کامل
فردوسی