لینک اشتراک گذاری
کپی شد
حزین لاهیجی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 181 : زان پیشتر که باده به پیمانه آشناست
غزل شمارۀ 182 : دیده تا بر هم زدم سامان باغ از دست رفت
غزل شمارۀ 183 : قدح تا گرفتم بهاری به سر رفت
غزل شمارۀ 184 : تیغت به سرم خمار نگذاشت
غزل شمارۀ 185 : نه تنها گل گریبان چاک بازار است از دستت
غزل شمارۀ 186 : پیغام غنچه با دم مشکل گشای کیست؟
غزل شمارۀ 187 : یارب این غنچه دهن مست ز میخانه کیست؟
غزل شمارۀ 188 : گرمی مهر، به ویرانه و آباد یکی ست
غزل شمارۀ 189 : حق را بطلب مسجد و میخانه کدام است؟
غزل شمارۀ 190 : شمع سان با تو شبم رفت و تمنّا مانده ست
غزل شمارۀ 191 : به تن ز بادۀ عشق تو رنگ و بو کافی ست
غزل شمارۀ 192 : زان شراری که نهان در دل خارا می سوخت
غزل شمارۀ 193 : فروغ آن گل رخسار بی نقابم سوخت
غزل شمارۀ 194 : نگاه گوشۀ آن چشم میگسارم سوخت
غزل شمارۀ 195 : آمد آن شمع شبی بر سر و سامانم سوخت
غزل شمارۀ 196 : اشکم نمک به یاد لبت در ایاغ ریخت
غزل شمارۀ 197 : در دل چو به یاد رخ او نور فرو ریخت
غزل شمارۀ 198 : مجنون مرا شور تو بی پا و سر انداخت
غزل شمارۀ 199 : هر زهر که چشمت به ایاغ دل ما ریخت
غزل شمارۀ 200 : زانرو که زد به بلبل پرشور، پشت دست
غزل شمارۀ 201 : از داغ او سرم به گریبان آتش است
غزل شمارۀ 202 : کام، آشنا به ماحضر روزگار نیست
غزل شمارۀ 203 : بی شمع می، به بزم دل و دیده نور نیست
غزل شمارۀ 204 : در خاطر خدنگ قضا هر نهان که هست
غزل شمارۀ 205 : خورشید و ماه آینۀ حسن یار نیست
غزل شمارۀ 206 : لب از خون تر کنم گر ساغری نیست
غزل شمارۀ 207 : تا دل از خود نرود، حال پریشانی هست
غزل شمارۀ 208 : دل گواه است که در پرده دلارایی هست
غزل شمارۀ 209 : درین زمانه نه یاری نه غمگساری هست
غزل شمارۀ 210 : دل خوردن عشّاق تو کار دگران نیست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* همان بهتر که لیلی در بیابان جلوه گر باشد
* ندارد تنگنای شهر، تاب حسن صحرایی
شعر کامل
صائب تبریزی
* زهی جماعت کوته نظر که سرو سهی را
* گمان برند که چون قد دلربای تو باشد
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی
* یعقوب اگر چاه زنخدان تو بیند
* بی خود فکند یوسف خود را به چه تو
شعر کامل
فروغی بسطامی