لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 901 : سر به پای توام ای کعبۀ جان نیست گزاف
غزل شمارۀ 902 : کجا شد آنکه ز بغداد مستقرِّ سلف
غزل شمارۀ 903 : صوفیِ شهر به انواع فضایل متّصف
غزل شمارۀ 904 : خشمت می فروش بین بر درِ او ز هر طرف
غزل شمارۀ 905 : شب نهان آن مستم از بالای سر بگذشت حیف
غزل شمارۀ 906 : حدیثی مشکل و سرّیست مغلق
غزل شمارۀ 907 : رهروی خوش سخنی گفت ز پیران طریق
غزل شمارۀ 908 : چون تو در شهر مهی، از من دلداده چه لایق
غزل شمارۀ 909 : ای خرّم از هوای رُخت نوبهار عشق
غزل شمارۀ 910 : بود عقیق سرشکی که ریزم از غم عشق
غزل شمارۀ 911 : ای سر عقل از خطت بر خطِ فرمان عشق
غزل شمارۀ 912 : هر خون که خورد بی تو دل از ساغرِ فراق
غزل شمارۀ 913 : روز ما را سخت چون شب تیره آن ماه از فراق
غزل شمارۀ 914 : زهی به خاک درت چشم خون فشان مشتاق
غزل شمارۀ 915 : دلت منازل و من کنت منه بالاشواق
غزل شمارۀ 916 : به خود گمان من آن بود در بدایت عشق
غزل شمارۀ 917 : زد به شکّر خنده لعلت بر دل ریشم نمک
غزل شمارۀ 918 : چون تو ناوک افگنی سویم دل و جان یک به یک
غزل شمارۀ 919 : چو جزو لايتجزّاست آن دهان بی شک
غزل شمارۀ 920 : دلم شد جزو جزو از تیغ بیداد تو و هر یک
غزل شمارۀ 921 : سرّ دهانت ناگشته مدرک
غزل شمارۀ 922 : دل خون و جان فگار و جگر ریش و سینه چاک
غزل شمارۀ 923 : جان می دهم به باد و غمت می برم به خاک
غزل شمارۀ 924 : جان عاشق چون بُوَد از آرزوی طبع پاک
غزل شمارۀ 925 : به جوهر می رخشان که از زجاجۀ پاک
غزل شمارۀ 926 : باده پاکست و قدح پاک و حریفان همه باک
غزل شمارۀ 927 : مرا شد جامۀ جان از غمت چاک
غزل شمارۀ 928 : ز هجران بر لب آمد جان غمناک
غزل شمارۀ 929 : برانم از عقبِ کوچ کردۀ خود بوک
غزل شمارۀ 930 : فاح ريح الصباح وصاح الدّیک

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز تندباد حوادث نمی‌توان دیدن
* در این چمن که گلی بوده است یا سمنی
شعر کامل
حافظ
* من ار چه حافظ شهرم جوی نمی‌ارزم
* مگر تو از کرم خویش یار من باشی
شعر کامل
حافظ
* رفته پایم به گل از پرتو چشم تر خویش
* نخل شمعم که بود ریشه من در سر خویش
شعر کامل
صائب تبریزی