لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خاقانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 271 : از گلستان وصل نسیمی شنیده‌ام
غزل شمارهٔ 272 : دلا زارت برون نتوان نهادن
غزل شمارهٔ 273 : خرمی کان فلک دهد غم دان
غزل شمارهٔ 274 : برون از جهان تکیه جایی طلب کن
غزل شمارهٔ 275 : سوختم چون بوی برناید ز من
غزل شمارهٔ 276 : ای صبح مرا حدیث آن مه کن
غزل شمارهٔ 277 : غصهٔ آسمان خورم دم نزنم، دریغ من
غزل شمارهٔ 278 : دلا با عشق پیمان تازه گردان
غزل شمارهٔ 279 : رخش حسن ای جان شگرفی را به میدان درفکن
غزل شمارهٔ 280 : دلم دردمند است باری برافکن
غزل شمارهٔ 281 : آب و سنگم داد بر باد آتش سودای من
غزل شمارهٔ 282 : ترک سن سن گوی توسن خوی سوسن بوی من
غزل شمارهٔ 283 : از عشق دوست بین که چه آمد به روی من
غزل شمارهٔ 284 : ای باد بوی یوسف دلها به ما رسان
غزل شمارهٔ 285 : بر سر بازار عشق آزاد نتوان آمدن
غزل شمارهٔ 286 : ای لعل تو پرده‌دار پروین
غزل شمارهٔ 287 : روی است بنامیزد یا ماه تمام است آن
غزل شمارهٔ 288 : تا مرا سودای تو خالی نگرداند ز من
غزل شمارهٔ 289 : تا دل غم او دارد نتوان غم جان خوردن
غزل شمارهٔ 290 : در یک سخن آن همه عتیبش بین
غزل شمارهٔ 291 : شب من دام خورشید است گوئی زلف یار است این
غزل شمارهٔ 292 : درد دل گویم از نهان بشنو
غزل شمارهٔ 293 : آخر چه خون کرد این دلم کامد به ناخن خون او
غزل شمارهٔ 294 : تو چه دانی که من از وفا چه نمودم به جای تو
غزل شمارهٔ 295 : سینه پر آتشم چو میغ از تو
غزل شمارهٔ 296 : شد آبروی عاشقان از خوی آتش‌ناک تو
غزل شمارهٔ 297 : گرچه جانی از نظر پنهان مشو
غزل شمارهٔ 298 : چه کرده‌ام بجای تو که نیستم سزای تو
غزل شمارهٔ 299 : پشت پایی زد خرد را روی تو
غزل شمارهٔ 300 : در عشق داستانم و بر تو به نیم جو

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ملامتم نکند هر که معرفت دارد
* که عشق می‌بستاند ز دست عقل زمام
شعر کامل
سعدی
* مردم سپند بر سر آتش نهند و تو
* آتش زدی به عالم از آن خال چون سپند
شعر کامل
فروغی بسطامی
* زاهدان تیغ زبان برخاکساران می کشند
* در زمین نرم طوفان می کند جاروب خشک
شعر کامل
صائب تبریزی