لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خاقانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1 : ای آتش سودای تو خون کرده جگرها
غزل شمارهٔ 2 : طبع تو دمساز نیست عاشق دلسوز را
غزل شمارهٔ 3 : خوش خوش خرامان می‌روی، ای شاه خوبان تا کجا
غزل شمارهٔ 4 : رفتم به راه صفت دیدم به کوی صفا
غزل شمارهٔ 5 : ز خاک کوی تو هر خار سوسنی است مرا
غزل شمارهٔ 6 : به زبان چرب جانا بنواز جان ما را
غزل شمارهٔ 7 : بر سر کرشمه از دل خبری فرست ما را
غزل شمارهٔ 8 : گرنه عشق او قضای آسمانستی مرا
غزل شمارهٔ 9 : ای پار دوست بوده و امسال آشنا
غزل شمارهٔ 10 : اری فی‌النوم ما طالت نواها
غزل شمارهٔ 11 : جام می تا خط بغداد ده ای یار مرا
غزل شمارهٔ 12 : درد زده است جان من میوهٔ جان من کجا
غزل شمارهٔ 13 : سر به عدم درنه و یاران طلب
غزل شمارهٔ 14 : گر مدعی نه‌ای غم جانان به جان طلب
غزل شمارهٔ 15 : مست تمام آمده است بر در من نیم شب
غزل شمارهٔ 16 : به یکی نامهٔ خودم دریاب
غزل شمارهٔ 17 : ترک خواهش کن و با راحت و آرام بخسب
غزل شمارهٔ 18 : رویم ز گریه بین چو گلین کاه زیر آب
غزل شمارهٔ 19 : کار عشق از وصل و هجران درگذشت
غزل شمارهٔ 20 : انصاف در جبلت عالم نیامده است
غزل شمارهٔ 21 : پای گریز نیست که گردون کمان‌کش است
غزل شمارهٔ 22 : تا جهان است از جهان اهل وفائی برنخاست
غزل شمارهٔ 23 : دل پیشکش تو جان نهاده است
غزل شمارهٔ 24 : کار گیتی را نوائی مانده نیست
غزل شمارهٔ 25 : اهل بر روی زمین جستیم نیست
غزل شمارهٔ 26 : آگه نه‌ای که بر دلم از غم چه درد خاست
غزل شمارهٔ 27 : در این عهد از وفا بوئی نمانده است
غزل شمارهٔ 28 : از کف ایام امان کس نیافت
غزل شمارهٔ 29 : زآتش اندیشه جانم سوخته است
غزل شمارهٔ 30 : زخم زمانه را در مرهم پدید نیست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* من ره نمی‌برم مگر آن جا که کوی دوست
* من سر نمی‌نهم مگر آن جا که پای یار
شعر کامل
سعدی
* مقیم کوی تو تشویش صبح و شام ندارد
* که در بهشت نه سالی معین است و نه ماهی
شعر کامل
فروغی بسطامی
* دنیی آن قدر ندارد که برو رشک برند
* یا وجود و عدمش را غم بیهوده خورند
شعر کامل
سعدی