لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سیف فرغانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 31 : ای سعادت زپی زینت وزیبایی را
غزل شمارهٔ 32 : الا ای غمت شادی جان ما
غزل شمارهٔ 33 : ای گل روی تو برده رونق گلزارها
غزل شمارهٔ 34 : ای کرده بعشق تو دل پرورش جانها
غزل شمارهٔ 35 : ما را دلیست سوخته آتش طلب
غزل شمارهٔ 36 : روزی آن روی چو خورشید وبر و خال چوشب
غزل شمارهٔ 37 : ای خجل از روی خوبت آفتاب
غزل شمارهٔ 38 : ای خطت سلسله یی بر قمر از عنبر ناب
غزل شمارهٔ 39 : ای پسته دهانت شیرین و انگبین لب
غزل شمارهٔ 40 : ایا چوحسن بمعنی نکو بصورت خوب
غزل شمارهٔ 41 : ای گلستان حسن ترا بنده عندلیب
غزل شمارهٔ 42 : طوطی خجل فرو ماند از بلبل زبانت
غزل شمارهٔ 43 : ای چو فرهاد دلم عاشق شیرین لبت
غزل شمارهٔ 44 : چو حسن روی تو آوازه در جهان انداخت
غزل شمارهٔ 45 : ای که شاهان جهانند گدایان درت
غزل شمارهٔ 46 : دلم بربود دوش آن نرگس مست
غزل شمارهٔ 47 : ای که لبت منبع آب بقاست
غزل شمارهٔ 48 : دل کنون زنده بجان نیست که جانان اینجاست
غزل شمارهٔ 49 : در رخت می نگرم جلوه گه جان اینجاست
غزل شمارهٔ 50 : تبارک الله از آن روی دلستان که تراست
غزل شمارهٔ 51 : اختر از خدمت قمر دور است
غزل شمارهٔ 52 : جانا زرشک خط تو عنبر در آتش است
غزل شمارهٔ 53 : ما غریبیم وشهر ازآن شماست
غزل شمارهٔ 54 : عذر قدمت بسر توان خواست
غزل شمارهٔ 55 : آن کو بدر تو سر نهاده است
غزل شمارهٔ 56 : دلبر ما کهربا بر دست بست
غزل شمارهٔ 57 : دلبری کز لطف گویی بر تنش جان غالبست
غزل شمارهٔ 58 : آنکوبتست زنده بجانش چه حاجتست
غزل شمارهٔ 59 : من می روم و دلم بر تست
غزل شمارهٔ 60 : تا مرا آن ماه تابان دوستست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مشوی ای دیده نقش غم ز لوح سینه حافظ
* که زخم تیغ دلدار است و رنگ خون نخواهد شد
شعر کامل
حافظ
* گل عزیز است غنیمت شمریدش صحبت
* که به باغ آمد از این راه و از آن خواهد شد
شعر کامل
حافظ
* توشهٔ بخل میندوز که دو دست و غبار
* سوزن کینه مپرتاب که خنجر گردد
شعر کامل
پروین اعتصامی