لینک اشتراک گذاری
کپی شد
ابن حسام خوسفی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 31 : مارا به غیر یاد تو اندر ضمیر نیست
غزل شمارهٔ 32 : خیال ابرویت ار سجده می کنم پیوست
غزل شمارهٔ 33 : دلا بپرس که آن روشنی دیده کجاست
غزل شمارهٔ 34 : قد چو سرو تو بر جویبار دیده ماست
غزل شمارهٔ 35 : مپیچ در سر زلفش که سر به سر سوداست
غزل شمارهٔ 36 : مسلمانان دلی دارم جراحت
غزل شمارهٔ 37 : ما را به کوی وحدت تا با تو آشنائیست
غزل شمارهٔ 38 : ای روشنی دیده دعا می رسانمت
غزل شمارهٔ 39 : دیدم نبشته از قلم مشکبار دوست
غزل شمارهٔ 40 : جعد مشکینت که دل وابسته سودای اوست
غزل شمارهٔ 41 : رسم وفا ز یار طلب می کنیم و نیست
غزل شمارهٔ 42 : خط تو دایره ماهتاب را بگرفت
غزل شمارهٔ 43 : از کس دلم ندید طریق نگاهداشت
غزل شمارهٔ 44 : خرم دل آن کس که به غم های تو شاد است
غزل شمارهٔ 45 : گر صد برگ را روی تو وارث
غزل شمارهٔ 46 : اگر چه خرد شناس و مبصّرم به حدیث
غزل شمارهٔ 47 : ای کرده به غمزه دل صدشیفته تاراج
غزل شمارهٔ 48 : لَمَع البَرقُ و النُجوم یَلوح
غزل شمارهٔ 49 : بشکفت برچمن گل عذرا عذار سرخ
غزل شمارهٔ 50 : لبت یاقوت گوهر پوش دارد
غزل شمارهٔ 51 : به جرعه ای که ز جام جهان نما بخشند
غزل شمارهٔ 52 : مگر چو دردکشان جام بی ریا بخشند
غزل شمارهٔ 53 : نگار من همه آیین دلبری دارد
غزل شمارهٔ 54 : مرا زمانه زخاک درت جدا مکناد
غزل شمارهٔ 55 : بیا بیا که در این خظه ی خراب آباد
غزل شمارهٔ 56 : گل به فصل بهار می خندد
غزل شمارهٔ 57 : غمی دارم که وا گفتن نشاید
غزل شمارهٔ 58 : با خال تو گر مشک به دعوی بنشیند
غزل شمارهٔ 59 : باحسن تو مه در صف دعوی ننشیند
غزل شمارهٔ 60 : ان را که مهر روی تو در دل نیافتند

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* منم آن شاعر ساحر که به افسون سخن
* از نی کلک همه قند و شکر می‌بارم
شعر کامل
حافظ
* بوی گل و بانگ مرغ برخاست
* هنگام نشاط و روز صحراست
شعر کامل
سعدی
* الا ای پیر فرزانه مکن عیبم ز میخانه
* که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم
شعر کامل
حافظ