لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 571 : بیا کامشب به جان بخشی به زلف یار می‌ماند
غزل شمارهٔ 572 : ورای پرده جانت دلا خلقان پنهانند
غزل شمارهٔ 573 : برآمد بر شجر طوطی که تا خطبه شکر گوید
غزل شمارهٔ 574 : مرا عاشق چنان باید که هر باری که برخیزد
غزل شمارهٔ 575 : ایا سر کرده از جانم تو را خانه کجا باشد
غزل شمارهٔ 576 : دل من چون صدف باشد خیال دوست در باشد
غزل شمارهٔ 577 : چو برقی می‌جهد چیزی عجب آن دلستان باشد
غزل شمارهٔ 578 : مرا عهدیست با شادی که شادی آن من باشد
غزل شمارهٔ 579 : دگرباره سر مستان ز مستی در سجود آمد
غزل شمارهٔ 580 : صلا یا ایها العشاق کان مه رو نگار آمد
غزل شمارهٔ 581 : مه دی رفت و بهمن هم بیا که نوبهار آمد
غزل شمارهٔ 582 : اگر خواب آیدم امشب سزای ریش خود بیند
غزل شمارهٔ 583 : رسیدم در بیابانی که عشق از وی پدید آید
غزل شمارهٔ 584 : یکی گولی همی‌خواهم که در دلبر نظر دارد
غزل شمارهٔ 585 : مرا دلبر چنان باید که جان فتراک او گیرد
غزل شمارهٔ 586 : سعادت جو دگر باشد و عاشق خود دگر باشد
غزل شمارهٔ 587 : صلا جان‌های مشتاقان که نک دلدار خوب آمد
غزل شمارهٔ 588 : صلا رندان دگرباره که آن شاه قمار آمد
غزل شمارهٔ 589 : شکایت‌ها همی‌کردی که بهمن برگ ریز آمد
غزل شمارهٔ 590 : سر از بهر هوس باید چو خالی گشت سر چه بود
غزل شمارهٔ 591 : چه بویست این چه بویست این مگر آن یار می‌آید
غزل شمارهٔ 592 : اگر چرخ وجود من از این گردش فروماند
غزل شمارهٔ 593 : برون شو ای غم از سینه که لطف یار می‌آید
غزل شمارهٔ 594 : امروز جمال تو سیمای دگر دارد
غزل شمارهٔ 595 : آن را که درون دل عشق و طلبی باشد
غزل شمارهٔ 596 : آن مه که ز پیدایی در چشم نمی‌آید
غزل شمارهٔ 597 : امروز جمال تو بر دیده مبارک باد
غزل شمارهٔ 598 : یاران سحر خیزان تا صبح کی دریابد
غزل شمارهٔ 599 : امشب عجبست ای جان گر خواب رهی یابد
غزل شمارهٔ 600 : جامم بشکست ای جان پهلوش خلل دارد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* رتبت دانش حافظ به فلک برشده بود
* کرد غمخواری شمشاد بلندت پستم
شعر کامل
حافظ
* به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
* شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
شعر کامل
سعدی
* قسمت منصور از دار فنا خمیازه بود
* من کشیدم گوش تا گوش این کمان سخت را
شعر کامل
صائب تبریزی