لینک اشتراک گذاری
کپی شد
نزاری قهستانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 781 : اگر دورم از تو به آب و به گِل
غزل شمارهٔ 782 : بلبل ز شاخِ سرو چو بر زد نوایِ گل
غزل شمارهٔ 783 : مرا چو مست روان کرده بوده اند از اوّل
غزل شمارهٔ 784 : دستِ من و دامنِ آلِ رسول
غزل شمارهٔ 785 : نگسلم از دوست امیدِ وصول
غزل شمارهٔ 786 : ای دلِ شوریده سرِ بُل فضول
غزل شمارهٔ 787 : نشسته ام به خیالی که می پزم مشغول
غزل شمارهٔ 788 : بر بویِ وفایی که ندیدم ز تو نا اهل
غزل شمارهٔ 789 : ز راهِ لطف درین کلبۀ خراب خرام
غزل شمارهٔ 790 : هزار شکر که برگشتم از سفر به مقام
غزل شمارهٔ 791 : ماهِ نو بنمود رخ سار از غمام
غزل شمارهٔ 792 : تنها نی ام اگرچه که تنها نشسته ام
غزل شمارهٔ 793 : در خیال آبادِ خود بنشسته ام
غزل شمارهٔ 794 : ز وصلِ تو نفسی بهره بر نداشته ام
غزل شمارهٔ 795 : دوستان در کارِ خود حیران و مشکل مانده ام
غزل شمارهٔ 796 : تا فراقت دیده ام خون می چکاند دیده ام
غزل شمارهٔ 797 : جان در سرِ دل باختم تا عاشقِ جانانه ام
غزل شمارهٔ 798 : دلِ گم کرده را چندان که می جویم نمی یابم
غزل شمارهٔ 799 : بیا کز تو نمی باشد شکیبم
غزل شمارهٔ 800 : گر یک نفس از تو می شکیبم
غزل شمارهٔ 801 : کوزه بر دوشِ راهب دیرم
غزل شمارهٔ 802 : چو بر یادِ لبش در مسکراتم
غزل شمارهٔ 803 : دردا کز اشتیاقِ تو جانا بسوختم
غزل شمارهٔ 804 : نمی شود به حیل با تو در کمر دستم
غزل شمارهٔ 805 : یک امشبی که به خدمت به باده بنشستم
غزل شمارهٔ 806 : بیار باده به من ده که توبه بشکستم
غزل شمارهٔ 807 : آوازه در افتاد که من توبه شکستم
غزل شمارهٔ 808 : دردمندم وز وصالِ یار درمان نیستم
غزل شمارهٔ 809 : ازین ورطه بیرون شوی نیستم
غزل شمارهٔ 810 : دوش بس خوش روزگاری داشتم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بیابان قناعت وسعتی دارد که هر موری
* نمی داند کم از ملک سلیمان چشم تنگش را
شعر کامل
صائب تبریزی
* خموش حافظ و از جور یار ناله مکن
* تو را که گفت که در روی خوب حیران باش
شعر کامل
حافظ
* شعر حافظ همه بیت الغزل معرفت است
* آفرین بر نفس دلکش و لطف سخنش
شعر کامل
حافظ