لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1501 : عشق سرمایه تسکین دل زار من است
غزل شمارهٔ 1502 : سیل درمانده کوتاهی دیوار من است
غزل شمارهٔ 1503 : مانع مستی غفلت دل هشیار من است
غزل شمارهٔ 1504 : موج سنبل ز پریشانی پرواز من است
غزل شمارهٔ 1505 : شور دریای سخن از دل پر جوش من است
غزل شمارهٔ 1506 : نفس سوخته شمع سر بالین من است
غزل شمارهٔ 1507 : دخل و تحسین بجا باعث احیای من است
غزل شمارهٔ 1508 : تا جنون انجمن افروز دل خونین است
غزل شمارهٔ 1509 : عقل نخلی است خزان دیده که ماتم با اوست
غزل شمارهٔ 1510 : چشم بیدار چراغی است که در منزل اوست
غزل شمارهٔ 1511 : چشم پر خون، صدف گوهر یکدانه اوست
غزل شمارهٔ 1512 : شوق را شهپر توفیق سبکباری توست
غزل شمارهٔ 1513 : هر که دارد نظری واله زیبایی توست
غزل شمارهٔ 1514 : در کف هر که بود ساغر می، خاتم ازوست
غزل شمارهٔ 1515 : هر که از حمد تو خاموش نگردد دم ازوست
غزل شمارهٔ 1516 : بند و زندان گرامی گهران از جاه است
غزل شمارهٔ 1517 : هر قدم سست کی از وادی ما آگاه است؟
غزل شمارهٔ 1518 : عمر سرگرمی ارباب هوس کوتاه است
غزل شمارهٔ 1519 : نه همین مشک مرا خون جگر ساخته است
غزل شمارهٔ 1520 : که به سیب ذقنش چشم هوس دوخته است؟
غزل شمارهٔ 1521 : خط چرا در لب همچون شکرش سوخته است؟
غزل شمارهٔ 1522 : آن که در جام خضر آب بقا ریخته است
غزل شمارهٔ 1523 : هر طرف روی نهی باده جان ریخته است
غزل شمارهٔ 1524 : همچو زنجیر به هم ناله ما پیوسته است
غزل شمارهٔ 1525 : رگ جانها به دم تیغ عدم پیوسته است
غزل شمارهٔ 1526 : خط سبزی که به گرد لب جانان گشته است
غزل شمارهٔ 1527 : غنچه را چاک به دامن ز گریبان رفته است
غزل شمارهٔ 1528 : هر که از قافله کعبه جدا افتاده است
غزل شمارهٔ 1529 : خال زیر لب آن ماه لقا افتاده است
غزل شمارهٔ 1530 : آتش از خشکی مغزم به دماغ افتاده است

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نقش شیرین رود از سنگ ولی ممکن نیست
* که خیال رُخش از خاطرِ فرهاد رود
شعر کامل
جامی
* بسان دانه نارست اندر زعفران غلتان
* زشوقش اشک رنگینم که بر رخسار می آید
شعر کامل
سیف فرغانی
* ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می‌رود
* وآن دل که با خود داشتم با دلستانم می‌رود
شعر کامل
سعدی