لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1471 : عمر بگذشت و هوس در دل ما نیمرس است
غزل شمارهٔ 1472 : خواب و بیداری آن نرگس مخمور خوش است
غزل شمارهٔ 1473 : ای که قصدت ز سفر یار صداقت کیش است
غزل شمارهٔ 1474 : نوبهار خط آن غنچه دهن در پیش است
غزل شمارهٔ 1475 : از دل خونشده ام چهره جانان داغ است
غزل شمارهٔ 1476 : هر چه جز گوهر عشق است درین بحر کف است
غزل شمارهٔ 1477 : ناله سوخته جانان به اثر نزدیک است
غزل شمارهٔ 1478 : عشق را از دل سودازده ما ننگ است
غزل شمارهٔ 1479 : در بهاران سر مرغی که به زیر بال است
غزل شمارهٔ 1480 : سبزی نه فلک از چشم گهربار دل است
غزل شمارهٔ 1481 : آنچنان بلبل من واله و حیران گل است
غزل شمارهٔ 1482 : پشت دست تو به از آینه روی گل است
غزل شمارهٔ 1483 : دل ز خال لب منظور گرفتن ستم است
غزل شمارهٔ 1484 : بزم عالم ز دل خون شده ما گرم است
غزل شمارهٔ 1485 : برق خاشاک گنه، روزه تابستان است
غزل شمارهٔ 1486 : زنگ آیینه من صحبت بیدردان است
غزل شمارهٔ 1487 : (جسم زاری است که با آه به هم پیچیده است
غزل شمارهٔ 1488 : از گرانخوابی ما عمر سبک جولان است
غزل شمارهٔ 1489 : خط نارسته که در لعل لب جانان است
غزل شمارهٔ 1490 : گر چه رویش ز لطافت ز نظر پنهان است
غزل شمارهٔ 1491 : کوثر زنده دلی چشم تر مردان است
غزل شمارهٔ 1492 : دل پر داغ گلستان سحرخیزان است
غزل شمارهٔ 1493 : خلوت فکر، پریخانه خاموشان است
غزل شمارهٔ 1494 : نمک عشق در آب و گل درویشان است
غزل شمارهٔ 1495 : صدف بحر بقا سینه درویشان است
غزل شمارهٔ 1496 : لب خاموش نمودار دل پر سخن است
غزل شمارهٔ 1497 : کلک من شعله برجسته این نه لگن است
غزل شمارهٔ 1498 : شور شیرین سخنان در به هم آمیختن است
غزل شمارهٔ 1499 : گریه ابر بهار از دل پر درد من است
غزل شمارهٔ 1500 : این چه لطف است که با یار وفادار من است

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* شکوفه با ثمر هرگز نگردد جمع در یک جا
* محال است این که با هم نعمت و دندان شود پیدا
شعر کامل
صائب تبریزی
* یعقوب اگر چاه زنخدان تو بیند
* بی خود فکند یوسف خود را به چه تو
شعر کامل
فروغی بسطامی
* بی حجاب تن خاکی نرسد جان به کمال
* پسته بی پوست محال است که خندان گردد
شعر کامل
صائب تبریزی