لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عراقی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 241 : تا تو در حسن و جمال افزوده‌ای
غزل شمارهٔ 242 : تا زخوبی دل ز من بربوده‌ای
غزل شمارهٔ 243 : ای یار، مکن، بر من بی‌یار ببخشای
غزل شمارهٔ 244 : در کار من درهم آخر نظری فرمای
غزل شمارهٔ 245 : ای دوست الغیاث! که جانم بسوختی
غزل شمارهٔ 246 : نگارا، گر چه از ما برشکستی
غزل شمارهٔ 247 : ای به تو زنده جسم و جان، مونس جان کیستی؟
غزل شمارهٔ 248 : پیش ازینم خوشترک می‌داشتی
غزل شمارهٔ 249 : ای ز غم فراق تو جان مرا شکایتی
غزل شمارهٔ 250 : ای عشق، کجا به من فتادی؟
غزل شمارهٔ 251 : چه کرده‌ام که دلم از فراق خون کردی؟
غزل شمارهٔ 252 : جانا، نظری به ما نکردی
غزل شمارهٔ 253 : چه بد کردم؟ چه شد؟ از من چه دیدی؟
غزل شمارهٔ 254 : چه کردم؟ دلبرا، از من چه دیدی؟
غزل شمارهٔ 255 : آمد به درت امیدواری
غزل شمارهٔ 256 : ای دل، بنشین چو سوکواری
غزل شمارهٔ 257 : تا چند عشق بازیم بر روی هر نگاری؟
غزل شمارهٔ 258 : نگارا، کی بود کامیدواری
غزل شمارهٔ 259 : نگارا، از وصال خود مرا تا کی جدا داری؟
غزل شمارهٔ 260 : نمی‌دانم چه بد کردم، که نیکم زار می‌داری؟
غزل شمارهٔ 261 : چه خوش باشد دلا کز عشق یار مهربان میری
غزل شمارهٔ 262 : چو برقع از رخ زیبای خود براندازی
غزل شمارهٔ 263 : از کرم در من بیچاره نظر کن نفسی
غزل شمارهٔ 264 : نگارا، وقت آن آمد که یکدم ز آن من باشی
غزل شمارهٔ 265 : خوشا دردی!که درمانش تو باشی
غزل شمارهٔ 266 : چه خوش باشد! که دلدارم تو باشی
غزل شمارهٔ 267 : الا قم، واغتنم یوم التلاقی
غزل شمارهٔ 268 : اندوهگنی چرا؟ عراقی
غزل شمارهٔ 269 : فمالی لم اطا سبع الطباقی
غزل شمارهٔ 270 : لقد فاح الربیع و دار ساقی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پدرم روضه رضوان به دو گندم بفروخت
* من چرا ملک جهان را به جوی نفروشم
شعر کامل
حافظ
* شگفت نیست دلم چون انار اگر بکفد
* که قطره قطره خونش به ناردان ماند
شعر کامل
سعدی
* سعدی از جور فراقت همه روز این می‌گفت
* عهد بشکستی و من بر سر پیمان بودم
شعر کامل
سعدی