لینک اشتراک گذاری
کپی شد
فیض کاشانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 781 : ای بت خوش لقا بیا چشم نزار من به بین
غزل شمارهٔ 782 : سوی ما آکه نباشد سفری بهتر از ین
غزل شمارهٔ 783 : بنشین سرو روانم بنشین
غزل شمارهٔ 784 : از سرّ وحدت دم زدم هذا جنون العاشقین
غزل شمارهٔ 785 : از وفا نام شنیدیم همینست همین
غزل شمارهٔ 786 : جانب دوست میکشد عشق مرا که همچنین
غزل شمارهٔ 787 : سوختم از جفات من حق وفا که همچنین
غزل شمارهٔ 788 : ای صبا با یار سنگین دل بگو
غزل شمارهٔ 789 : ای که دانی سرّ ما را مو بمو
غزل شمارهٔ 790 : پیک صبا ز کوی او آمد و داد بوی او
غزل شمارهٔ 791 : دل ز پی جست و جو در بدرو کو بکو
غزل شمارهٔ 792 : گر برفت اندر غمت دل گو برو
غزل شمارهٔ 793 : زهر هجران میچشم از من چنین میخواهد او
غزل شمارهٔ 794 : گه سوی طاعت روم گه سوی عصیان او
غزل شمارهٔ 795 : ساقی از آنجهان بده بادهٔ جان سبو سبو
غزل شمارهٔ 796 : خورشید ذره‌ایست ز نور جمال تو
غزل شمارهٔ 797 : ای خدا شرمنده‌ام از کثرت احسان تو
غزل شمارهٔ 798 : خاهم که خاک راه شوم زیر پای تو
غزل شمارهٔ 799 : ای سر هر سروری در پای تو
غزل شمارهٔ 800 : هستیم یکقطره از دریای تو
غزل شمارهٔ 801 : بی‌پرده رخ نما که شوم من فدای تو
غزل شمارهٔ 802 : تا بکی در مقام نازی تو
غزل شمارهٔ 803 : جان من سخت دلربائی تو
غزل شمارهٔ 804 : بر من نیستی کجائی تو
غزل شمارهٔ 805 : ای گل چه گلی مانا از گلشن هوئی تو
غزل شمارهٔ 806 : من نزد توام حاضر هر جای چه جوئی تو
غزل شمارهٔ 807 : تن بی جانم و جانم توئی تو
غزل شمارهٔ 808 : قصه اندوه دل بسیار شد خاموش شو
غزل شمارهٔ 809 : ای عشق رسوا کن مرا گو نام بر من ننگ شو
غزل شمارهٔ 810 : راه حق را مرد باید مرد کو

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* تو هیچ عهد نبستی که عاقبت نشکستی
* مرا بر آتش سوزان نشاندی و ننشستی
شعر کامل
سعدی
* چه مایه بر سر این ملک سروران بودند
* چو دور عمر به سر شد درآمدند از پای
شعر کامل
سعدی
* به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
* که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها
شعر کامل
حافظ