لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اوحدی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 541 : ای چاه زنخدانت زندان دل ریشم
غزل شمارهٔ 542 : به تازه باد جدایی گلی ببرد ز باغم
غزل شمارهٔ 543 : من دل به ننگ دارم و از نام فارغم
غزل شمارهٔ 544 : صبا، چو برگذری سوی غمگسار دلم
غزل شمارهٔ 545 : وه! که امروز چه آشفته و بی‌خویشتنم
غزل شمارهٔ 546 : آن دوست که می‌بینم، آن دوست که می‌دانم
غزل شمارهٔ 547 : درهجر تو درمان دل خسته ندانم
غزل شمارهٔ 548 : دلم زندان عشق تست و زندانی درو جانم
غزل شمارهٔ 549 : نبودم مرد این میدان و آورد او به میدانم
غزل شمارهٔ 550 : پر از دل مپرس، ای پری، من چه دانم؟
غزل شمارهٔ 551 : دل خود را به دیدار تو حاجت‌مند میدانم
غزل شمارهٔ 552 : چو بدیدی که: ز غشقت به چه شکل و به چه سانم
غزل شمارهٔ 553 : زلف مشکینت چو دامست، ای صنم
غزل شمارهٔ 554 : تختگاه حسن را قد تو شاهست، ای صنم
غزل شمارهٔ 555 : تو گلشن حسنی و ما چون خار و خاشاک، ای صنم
غزل شمارهٔ 556 : گر شبی چارهٔ این درد جدایی بکنم
غزل شمارهٔ 557 : به آن سرم که: سر خود ز می چو مست کنم
غزل شمارهٔ 558 : بسیار بد کردی ولی نیکو سرانجامت کنم
غزل شمارهٔ 559 : جای آن دارد که: من بر دیدها جایت کنم
غزل شمارهٔ 560 : آمده‌ام که صف این صفهٔ بار بشکنم
غزل شمارهٔ 561 : شد زنده جان من به می، زان یاد بسیارش کنم
غزل شمارهٔ 562 : نظر چو بر لب و دندان یار خویش کنم
غزل شمارهٔ 563 : فراق روی تو می‌سوزدم جگر، چه کنم؟
غزل شمارهٔ 564 : تیر تدبیر تو در کیش ندارم، چه کنم؟
غزل شمارهٔ 565 : درمان درد دوری آن یار می‌کنم
غزل شمارهٔ 566 : به ذکر تو من شادمانی کنم
غزل شمارهٔ 567 : ای نرگست به شوخی صدبار خورده خونم
غزل شمارهٔ 568 : درد تو برآورد ز دنیا و ز دینم
غزل شمارهٔ 569 : دشمن از بهر تو گر طعنه زند بر دل و دینم
غزل شمارهٔ 570 : ز چشم خلق هوس می‌کند که گوشه گزینم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پخته شو تا روز محشر ایمن از دوزخ شوی
* ورنه عود خام را در کار مجمر می کنند
شعر کامل
صائب تبریزی
* چندت کنم حکایت شرح این قدر کفایت
* باقی نمی‌توان گفت الا به غمگساران
شعر کامل
سعدی
* ملامتگوی عاشق را چه گوید مردم دانا
* که حال غرقه در دریا نداند خفته بر ساحل
شعر کامل
سعدی