لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اوحدی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 601 : مرا مپرس که: چون شرمسارم از یاران؟
غزل شمارهٔ 602 : به نام ایزد! چه رویست این؟ که حیرانند ازو حوران
غزل شمارهٔ 603 : کیست آن مه؟ که می‌رود نازان
غزل شمارهٔ 604 : ای کس ما، چون شدی باز مطیع کسان؟
غزل شمارهٔ 605 : ای پیک نامه بر، خبر او به ما رسان
غزل شمارهٔ 606 : ای صبا، حال من بدو برسان
غزل شمارهٔ 607 : این دلبران که می‌کشدم چشم مستشان
غزل شمارهٔ 608 : شب قدرست و روز عید زلف و روی این ترکان
غزل شمارهٔ 609 : تا برگذشت پیشم باز آن پری خرامان
غزل شمارهٔ 610 : کأس می در دست و کوس عشق بر بامستمان
غزل شمارهٔ 611 : قصهٔ یار سبک روح نگفتم به گرانان
غزل شمارهٔ 612 : به ترک وصل آن تنگ شکر کردن، توان؟ نتوان
غزل شمارهٔ 613 : آن کمان ابرو به تیر انداختن
غزل شمارهٔ 614 : تا به کی این بستن و بگسیختن؟
غزل شمارهٔ 615 : ترا رسد گره مشک بر قمر بستن
غزل شمارهٔ 616 : امشب ز هجر یار بخواهم گریستن
غزل شمارهٔ 617 : سهل باشد روزه از نانی و آبی داشتن
غزل شمارهٔ 618 : چو دل نمی‌دهد از کوی دوست برگشتن
غزل شمارهٔ 619 : شیرین‌تر از دلدار من دلدار نتوان یافتن
غزل شمارهٔ 620 : از تو میسر نشد کنار گرفتن
غزل شمارهٔ 621 : تا ندانی ز جسم و جان مردن
غزل شمارهٔ 622 : بار بربستیم، ازین منزل به در باید شدن
غزل شمارهٔ 623 : مشنو که: از کوی تو من هرگز به در دانم شدن
غزل شمارهٔ 624 : از تو مرا تا به کی بی‌سر و سامان شدن؟
غزل شمارهٔ 625 : ای خواجه، چه آوردی زین خانه بدر بودن؟
غزل شمارهٔ 626 : دوستی با دشمنان ما مکن
غزل شمارهٔ 627 : چشمم کنار دجله شد، جز یاد بغدادم مکن
غزل شمارهٔ 628 : باغ جهان روی تست، رای گلستان مکن
غزل شمارهٔ 629 : ای میر ترکان عجم، ترک وفاداری مکن
غزل شمارهٔ 630 : نفسم گرفت ازین غم، نفسی هوای من کن

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* اگر دادگر باشی و پاک دین
* ز هر کس نیابی به جز آفرین
شعر کامل
فردوسی
* شب فراق که داند که تا سحر چند است
* مگر کسی که به زندان عشق دربند است
شعر کامل
سعدی
* دلی خزینه گوهر شود که چون دریا
* هزار مهر ز گرداب بر دهن دارد
شعر کامل
صائب تبریزی