لینک اشتراک گذاری
کپی شد
نزاری قهستانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1231 : عشق را ختم است بر عالم سری
غزل شمارهٔ 1232 : چرا به جانبِ یاران نمی‌کند نظری
غزل شمارهٔ 1233 : ترک من و آشوبِ دل خاتونِ ماه خاوری
غزل شمارهٔ 1234 : بیش ازینم نشود از تو میسّر به صبوری
غزل شمارهٔ 1235 : ای که غایب نیی از خاطر اگر مهجوری
غزل شمارهٔ 1236 : خوش است دردِ جدایی و داغِ مهجوری
غزل شمارهٔ 1237 : ای پیرِ سال‌خورده غمِ خود نمی‌خوری
غزل شمارهٔ 1238 : گر ز شیرین‌لبی کنم شوری
غزل شمارهٔ 1239 : بر آن سرم که دگرباره در دهم صوری
غزل شمارهٔ 1240 : به ناموس آتش اندر زن بیار آن آبِ انگوری
غزل شمارهٔ 1241 : موحّدوار کن در عشق سیری
غزل شمارهٔ 1242 : تا نیستی خود را از راه برنگیری
غزل شمارهٔ 1243 : بر ما به گناهی که نکردیم نگیری
غزل شمارهٔ 1244 : مگر تقدیر دل باری به غم رفته ست و سر بازی
غزل شمارهٔ 1245 : چه دلبری که به دل داریی نپردازی
غزل شمارهٔ 1246 : گر چه مشغولی و با بنده نمی پردازی
غزل شمارهٔ 1247 : همای وارم اگر سایه بر سر اندازی
غزل شمارهٔ 1248 : زبان دراو مکش ای بی بصر به دست درازی
غزل شمارهٔ 1249 : گرم به کینه بسوزی وگر به مهر بسازی
غزل شمارهٔ 1250 : شبی گر اتّفاق افتد که با ما خلوتی سازی
غزل شمارهٔ 1251 : چه باشد اربه ملاقات چاره‌ای سازی
غزل شمارهٔ 1252 : به حال من چه شود گر نظر کنی روزی
غزل شمارهٔ 1253 : خوشا که موسمِ گل بامداد برخیزی
غزل شمارهٔ 1254 : اگر چه سوخته‌ام در بلای عشق بسی
غزل شمارهٔ 1255 : به اعتقاد نزاری عزیزتر به بسی
غزل شمارهٔ 1256 : حرام بر من اگر بی تو می زنم نفسی
غزل شمارهٔ 1257 : بمیرو تا نبود هم نفس مزن نفسی
غزل شمارهٔ 1258 : گر یاد روزگار فراغت کند کسی
غزل شمارهٔ 1259 : کس ندارم که پیامی برد از من به کسی
غزل شمارهٔ 1260 : گر ز مردان صاحب درد باشی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* میان مهربانان کی توان گفت
* که یار ما چنین گفت و چنان کرد
شعر کامل
حافظ
* هر چند که گردید چو کافور مرا موی
* دل سرد نگردید ز دنیا سرمویی
شعر کامل
صائب تبریزی
* بار خاطر نیستم روشندلان را چون غبار
* بر بساط سبزه و گل سایهٔ پروانه‌ام
شعر کامل
رهی معیری