لینک اشتراک گذاری
کپی شد
وحشی بافقی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 61 : از تو همین تواضع عامی مرا بس است
غزل شمارهٔ 62 : آنکه بی ما دید بزم عیش و در عشرت نشست
غزل شمارهٔ 63 : خود رنجم و خود صلح کنم عادتم اینست
غزل شمارهٔ 64 : آنکس که مرا از نظر انداخته اینست
غزل شمارهٔ 65 : ای مدعی از طعن تو ما را چه ملالست
غزل شمارهٔ 66 : مشورت با غمزه چشمت را پی تسخیر کیست
غزل شمارهٔ 67 : یارب مه مسافر من همزبان کیست ؟
غزل شمارهٔ 68 : بسته بر فتراک و می‌پرسد که صیاد تو کیست
غزل شمارهٔ 69 : ای دیده ، دشتبان نگاهت به راه کیست
غزل شمارهٔ 70 : تا قسمتم ز میکدهٔ آرزوی کیست
غزل شمارهٔ 71 : مریض عشق اگر سد بود علاج یکیست
غزل شمارهٔ 72 : ای همنفسان بودن وآسودن ما چیست
غزل شمارهٔ 73 : همرهی با غیر و از من احتراز از بهر چیست
غزل شمارهٔ 74 : کوچنان یاری که داند قدر اهل درد چیست
غزل شمارهٔ 75 : قدر اهل درد صاحب درد می‌داند که چیست
غزل شمارهٔ 76 : باز این عتاب و شیوه عاشق گداز چیست
غزل شمارهٔ 77 : زهر در چشم و چین بر ابرو چیست
غزل شمارهٔ 78 : خنده‌ات برما و بر داغ دل درمانده چیست
غزل شمارهٔ 79 : مست آمدی که موجب چندین ملال چیست
غزل شمارهٔ 80 : وصلم میسر است ولی بر مراد نیست
غزل شمارهٔ 81 : سوز تب فراق تو درمان پذیر نیست
غزل شمارهٔ 82 : کس به بزم دلبران از دور گردان پیش نیست
غزل شمارهٔ 83 : دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست
غزل شمارهٔ 84 : وقت برقع ز رخ کشیدن نیست
غزل شمارهٔ 85 : جز غیر کسی همره آن عربده جو نیست
غزل شمارهٔ 86 : یک التفات ز فرماندهان نازم نیست
غزل شمارهٔ 87 : چه لطفها که در این شیوه نهانی نیست
غزل شمارهٔ 88 : طایر بستان پرستم لیکنم پر باز نیست
غزل شمارهٔ 89 : تا به آخر نفسم ترک تو در خاطر نیست
غزل شمارهٔ 90 : عاشق یکرنگ را یار وفادار هست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* آتش آن نیست که از شعله او خندد شمع
* آتش آن است که در خرمن پروانه زدند
شعر کامل
حافظ
* یک دست جام باده و یک دست جعد یار
* رقصی چنین میانه میدانم آرزوست
شعر کامل
مولوی
* فردا که خاک مرده به حشر آدمی کنند
* ای باد خاک من مطلب جز به کوی دوست
شعر کامل
سعدی