لینک اشتراک گذاری
کپی شد
وحشی بافقی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 31 : مژدهٔ وصل توام ساخته بیتاب امشب
غزل شمارهٔ 32 : ز شبهای دگر دارم تب غم بیشتر امشب
غزل شمارهٔ 33 : کسی خود جان نبرد از شیوهٔ چشم فسون سازت
غزل شمارهٔ 34 : این زمان یارب مه محمل نشین من کجاست
غزل شمارهٔ 35 : یاد او کردم ز جان سد آه درد آلود خاست
غزل شمارهٔ 36 : لطف پنهانی او در حق من بسیار است
غزل شمارهٔ 37 : در ره پر خطر عشق بتان بیم سر است
غزل شمارهٔ 38 : بازم از نو خم ابروی کسی در نظر است
غزل شمارهٔ 39 : تا مقصد عشاق رهی دور و دراز است
غزل شمارهٔ 40 : خوش است بزم ولی پر ز خائن راز است
غزل شمارهٔ 41 : عتاب اگر چه همان در مقام خونریز است
غزل شمارهٔ 42 : طراز سبزهٔ بر گلشن عذار خوش است
غزل شمارهٔ 43 : خوار می‌کن ، زار می‌کش، منتت بر جان ماست
غزل شمارهٔ 44 : امروز ناز عذر جفاهای رفته خواست
غزل شمارهٔ 45 : یار ما بی رحم یاری بوده است
غزل شمارهٔ 46 : ابر است و اعتدال هوای خزانی است
غزل شمارهٔ 47 : در دل همان محبت پیشینه باقی است
غزل شمارهٔ 48 : ترک من تیغ به کف ، بر زده دامن برخاست
غزل شمارهٔ 49 : به جور، ترک محبت خلاف عادت ماست
غزل شمارهٔ 50 : گرد آن خانه بگردم که در او خلوت تست
غزل شمارهٔ 51 : بهر دلم که درد کش و داغدار تست
غزل شمارهٔ 52 : وداع جان و تنم استماع رفتن تست
غزل شمارهٔ 53 : بگذشت دور یوسف و دوران حسن تست
غزل شمارهٔ 54 : ابروی تو جنبید و خدنگی ز کمان جست
غزل شمارهٔ 55 : بگذران دانسته از ما گر ادایی سرزدست
غزل شمارهٔ 56 : از نظر افتادهٔ یاریم مدتها شدست
غزل شمارهٔ 57 : هنوز عاشقی‌و دلرباییی نشدست
غزل شمارهٔ 58 : بازم زبان شکر به جنبش درآمدست
غزل شمارهٔ 59 : خوش صید غافلی به سر تیر آمدست
غزل شمارهٔ 60 : ناتوان موری به پابوس سلیمان آمدست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به چمن خرام و بنگر بر تخت گل که لاله
* به ندیم شاه ماند که به کف ایاغ دارد
شعر کامل
حافظ
* طلسمی که ضحاک سازیده بود
* سرش به آسمان برفرازیده بود
شعر کامل
فردوسی
* برین گونه گردد سراسر سخن
* شود سست نیرو چو گردد کهن
شعر کامل
فردوسی