لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 631 : دل که دلداری ندارد دل نشاید خواندنش
غزل شمارۀ 632 : رفت بار من و بگذاشت مرا با دل ریش
غزل شمارۀ 633 : رفتی ز برم عاقبت ای شوخ جفا کیش
غزل شمارۀ 634 : زهی کشیده کمان ابروی تو تا بن گوش
غزل شمارۀ 635 : سرو دیوانه شدست از هوسی بالایش
غزل شمارۀ 636 : شوخی که کشد عاشق نزدیک من آریدش
غزل شمارۀ 637 : کسی که دل طرف زلف یار میکشدش
غزل شمارۀ 638 : گر زلف دراز فکنی از طرف بناگوش
غزل شمارۀ 639 : گنه دیده گراینست که کردم نگهش
غزل شمارۀ 640 : لاابالی را اگر سامان نباشد گو مباش
غزل شمارۀ 641 : لب میگزد چو چشم گشایم بدیدنش
غزل شمارۀ 642 : ما به شادی جهانی نفروشیم
غزل شمارۀ 643 : ما به فریاد آمدیم از ناله شبهای خویش
غزل شمارۀ 644 : مرا بگفت کسان چون قلم مران از پیش
غزل شمارۀ 645 : من باده بخورم چکنم گو حرام باش
غزل شمارۀ 646 : می میرسد از باغ به خدمت برسیدش
غزل شمارۀ 647 : نشان شیروان دارد سر زلف پریشانش
غزل شمارۀ 648 : نیستم دسترسی آنکه ببوسم پایش
غزل شمارۀ 649 : بار خرمن سوز ما گو روی گندمگون بپوش
غزل شمارۀ 650 : به نینی که بر آن در بریم سجده خاص
غزل شمارۀ 651 : کجا کنند به نیغ از تو عاشقان اعراض
غزل شمارۀ 652 : داریم ساقیا هوس عشرت و نشاط
غزل شمارۀ 653 : کسی که دوست ندارد ز جان ندارد
غزل شمارۀ 654 : دل چه کند سرو و تماشای باغ
غزل شمارۀ 655 : کنار آب و لب جویبار و گوشه باغ
غزل شمارۀ 656 : بار بنشست به مجلس بنشانید چراغ
غزل شمارۀ 657 : ای خطت خوب و عبارت نازک و لبها لطیف
غزل شمارۀ 658 : در زورق حیات است جان رقیب خائف
غزل شمارۀ 659 : زهی بدایت حسن رخنه نهایت لطف
غزل شمارۀ 660 : به حسن خلق بستان دل ز عشاق

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* رنگ عاشق چو زعفران باشد
* هرکه عاشق بود چنان باشد
شعر کامل
انوری
* تو مرد صحبت دل نیستی، چه می دانی
* که سر به جیب کشیدن چه عالمی دارد
شعر کامل
صائب تبریزی
* انصاف نباشد که من خسته رنجور
* پروانه او باشم و او شمع جماعت
شعر کامل
سعدی