لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خاقانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 31 : چه آفتی تو که کمتر غم تو هجران است
غزل شمارهٔ 32 : حصن جان ساز در جهان خلوت
غزل شمارهٔ 33 : بخت بدرنگ من امروز گم است
غزل شمارهٔ 34 : طره مفشان که غرامت بر ماست
غزل شمارهٔ 35 : در جهان هیچ سینه بی‌غم نیست
غزل شمارهٔ 36 : مرا دانهٔ دل بر آتش فتاده است
غزل شمارهٔ 37 : من ندانستم که عشق این رنگ داشت
غزل شمارهٔ 38 : چه نشینم که فتنه بر پای است
غزل شمارهٔ 39 : آن کز می خواجگی است سرمست
غزل شمارهٔ 40 : فرمان ملک چه ساحری ساخت
غزل شمارهٔ 41 : ای قول دل به رفیع‌الدرجات
غزل شمارهٔ 42 : عیسی لب است یار و دم از من دریغ داشت
غزل شمارهٔ 43 : دست قبا در جهان نافه گشای آمده است
غزل شمارهٔ 44 : ای باد صبح بین که کجا می‌فرستمت
غزل شمارهٔ 45 : لعل او بازار جان خواهد شکست
غزل شمارهٔ 46 : دیدی که یار چون ز دل ما خبر نداشت
غزل شمارهٔ 47 : رخ تو رونق قمر بشکست
غزل شمارهٔ 48 : از حال خود شکسته دلان را خبر فرست
غزل شمارهٔ 49 : زان زلف مشک رنگ نسیمی به ما فرست
غزل شمارهٔ 50 : روی تو دارد ز حسن آنچه پری آن نداشت
غزل شمارهٔ 51 : به باغ وصل تو خاری، رقیب صد ورد است
غزل شمارهٔ 52 : تیره زلفا بادهٔ روشن کجاست
غزل شمارهٔ 53 : دردی است درد عشق که درمان پذیر نیست
غزل شمارهٔ 54 : شمع شب‌ها بجز خیال تو نیست
غزل شمارهٔ 55 : سر سودای تو را سینهٔ ما محرم نیست
غزل شمارهٔ 56 : ما به غم خو کرده‌ایم ای دوست ما را غم فرست
غزل شمارهٔ 57 : بس لابه که بنمودم و دل‌دار نپذرفت
غزل شمارهٔ 58 : شوری ز دو عشق در سر ماست
غزل شمارهٔ 59 : دل شد از دست و نه جای سخن است
غزل شمارهٔ 60 : آن نازنین که عیسی دلها زبان اوست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* تلخکامی نبود در شکرستان وصال
* نامه آور نگه و بوسه پیام است اینجا
شعر کامل
صائب تبریزی
* باغ‌ من هست آن نگارینی‌ که اندر عشق اوست
* رنگ من چون شنبلید و اشک من چون ارغوان
شعر کامل
امیر معزی
* می و ساقی چه باشد نیست جز حق
* خدا داند که این عشق از چه باب است
شعر کامل
مولوی