لینک اشتراک گذاری
کپی شد
وحشی بافقی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 241 : روزی این بیگانگی بیرون کند از خوی خویش
غزل شمارهٔ 242 : کردیم نامزد به تو نابود و بود خویش
غزل شمارهٔ 243 : در مانده‌ام به درد دل بی علاج خویش
غزل شمارهٔ 244 : بند دیگر دارم از عشقت به هر پیوند خویش
غزل شمارهٔ 245 : ما در مقام صبر فشردیم گام خویش
غزل شمارهٔ 246 : تو و هر روز و بزم عشرت خویش
غزل شمارهٔ 247 : ریخت خونم را و برد از پیش آن بیداد کیش
غزل شمارهٔ 248 : الاهی از میان ناپسندان بر کران دارش
غزل شمارهٔ 249 : مستحق کشتنم خود قائلم زارم بکش
غزل شمارهٔ 250 : کوهکن بر یاد شیرین و لب جان پرورش
غزل شمارهٔ 251 : با جوانی چند در عین وفا می‌بینمش
غزل شمارهٔ 252 : بست زبان شکوه ام لب به سخن گشادنش
غزل شمارهٔ 253 : بر میان دامن زدن بینند و چابک رفتنش
غزل شمارهٔ 254 : نیستم یک دم ز درد و محنت هجران خلاص
غزل شمارهٔ 255 : تکیه کردم بر وفای او غلط کردم ، غلط
غزل شمارهٔ 256 : بی رخ جان پرور جانان مرا از جان چه حظ
غزل شمارهٔ 257 : قیمت اهل وفا یار ندانست دریغ
غزل شمارهٔ 258 : به سودای تو مشغولم ز غوغای جهان فارغ
غزل شمارهٔ 259 : شمع بزم غیر شد با روی آتشناک، حیف
غزل شمارهٔ 260 : مستغنی است از همه عالم گدای عشق
غزل شمارهٔ 261 : مده از خنده فریب و مزن از غمزه خدنگ
غزل شمارهٔ 262 : تو زمن پرس قدر روز وصال
غزل شمارهٔ 263 : کی تبسم دور از آن شیرین تکلم می‌کنم
غزل شمارهٔ 264 : دل باز رست از تو ،ز بند زمانه هم
غزل شمارهٔ 265 : تا چند به غمخانهٔ حسرت بنشینم
غزل شمارهٔ 266 : برزن ای دل دامن کوشش که کاری کرده‌ام
غزل شمارهٔ 267 : هر خون که تو دادی چو می ناب کشیدیم
غزل شمارهٔ 268 : سحر کجاست که فراش جلوه‌گاه توام
غزل شمارهٔ 269 : ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم
غزل شمارهٔ 270 : عشق ما پرتو ندارد ما چراغ مرده‌ایم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* کنون که از کمر کوه موج لاله گذشت
* بیار کشتی می، نوبت پیاله گذشت
شعر کامل
صائب تبریزی
* دل شکسته من آهش ار اثر دارد
* دعاکنم که خدایش شکسته‌تر دارد
شعر کامل
قاآنی
* دارالقرار خانهٔ جاوید آدمیست
* این جای رفتنست و نشاید قرار کرد
شعر کامل
سعدی