لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اوحدی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 91 : لاله افیون در شراب انداختست
غزل شمارهٔ 92 : آن ترک پری چهره، که مانند فرشتست
غزل شمارهٔ 93 : آن فروغ لاله یا برگ سمن، یا روی تست؟
غزل شمارهٔ 94 : عالمی را دشمنی با من ز بهر روی تست
غزل شمارهٔ 95 : دلم ز هر دو جهان مهر پروریدهٔ تست
غزل شمارهٔ 96 : بنگرید این فتنه را کز نو پدیدار آمدست
غزل شمارهٔ 97 : این نوبت آب دیده ز هنجار دیگرست
غزل شمارهٔ 98 : ترک گندم گون من هر دم به جنگی دیگرست
غزل شمارهٔ 99 : دل به صحرا می‌رود، در خانه نتوانم نشست
غزل شمارهٔ 100 : صورت او را ز معنی آشنایی با دلست
غزل شمارهٔ 101 : هم ز وصف لبت زبان خجلست
غزل شمارهٔ 102 : انجمن شهر ملای گلست
غزل شمارهٔ 103 : از جام عشق بین همه باغ و بهار مست
غزل شمارهٔ 104 : دل مست و دیده مست و تن بی‌قرار مست
غزل شمارهٔ 105 : روی تو، که قبلهٔ جهانست
غزل شمارهٔ 106 : حسن خوبان عزیز چندانست
غزل شمارهٔ 107 : درد دلم را طبیب چاره ندانست
غزل شمارهٔ 108 : این باغ سراسر همه پر باد وزانست
غزل شمارهٔ 109 : عشق روی تو نه در خورد دل خام منست
غزل شمارهٔ 110 : گر به دست آوریم دامن دوست
غزل شمارهٔ 111 : سروی که ازو و حور و پری بار برند اوست
غزل شمارهٔ 112 : آن بت وفا نکرد، که دل در وفای اوست
غزل شمارهٔ 113 : آنکه رخ عاشقان خاک کف پای اوست
غزل شمارهٔ 114 : مرا سر بلندی ز سودای اوست
غزل شمارهٔ 115 : دل بسته شد به دام دو زلف چو دال دوست
غزل شمارهٔ 116 : در گمانی که: به غیر از تو کسی یارم هست؟
غزل شمارهٔ 117 : پیداست حال مردم رند، آن چنان که هست
غزل شمارهٔ 118 : ماه کشمیری رخ من، از ستمکاری که هست
غزل شمارهٔ 119 : ز عشق اگر چه به هر گوشه داستانی هست
غزل شمارهٔ 120 : هر کرا با تو نه پیوندی و پیمانی هست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گر چه از کوی وفا گشت به صد مرحله دور
* دور باد آفت دور فلک از جان و تنش
شعر کامل
حافظ
* خموش حافظ و از جور یار ناله مکن
* تو را که گفت که در روی خوب حیران باش
شعر کامل
حافظ
* از آن به دیر مغانم عزیز می‌دارند
* که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست
شعر کامل
حافظ