لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سلمان ساوجی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 331 : ای سر سودای من رفته در سودای تو
غزل شمارهٔ 332 : داشتم روزی دلی بر من بسی بیداد ازو
غزل شمارهٔ 333 : دورم از جانان و مسکین آنکه شد مهجور ازو
غزل شمارهٔ 334 : بیمار و بر افتاد نفس دوش سحرگه
غزل شمارهٔ 335 : ای پسر نیستی ز هستی به
غزل شمارهٔ 336 : ای آنکه رخ و زلف تو آرایش دیده
غزل شمارهٔ 337 : سرو سهی که کارش بالا بود همیشه
غزل شمارهٔ 338 : صوفی ز سر توبه شد با سر پیمانه
غزل شمارهٔ 339 : باز بیمار خودم ساختی و خوش کردی
غزل شمارهٔ 340 : دلا من قدر وصل او ندانستم تو می‌دانی
غزل شمارهٔ 341 : هر دم به تیز غمزه دلم را چه می‌زنی؟
غزل شمارهٔ 342 : مسکین دل من گم شد و کردم طلب وی
غزل شمارهٔ 343 : ماییم به کوی یار دلجوی
غزل شمارهٔ 344 : از چنگ فراقم نفسی نیست رهایی
غزل شمارهٔ 345 : تا سودا شب نقاب صبح صادق کرده‌ای
غزل شمارهٔ 346 : لعل را بر آفتاب حسن گویا کرده‌ای
غزل شمارهٔ 347 : ای نور دیده باز گو جرمی که از ما دیده‌ای
غزل شمارهٔ 348 : در خیل تو گشتیم، بسی از همه بابی
غزل شمارهٔ 349 : جان ندارد بی لب شیرین جانان لذتی
غزل شمارهٔ 350 : خنک صبا که ز زلفش، خلاص یافت نفسی
غزل شمارهٔ 351 : ای میوه رسیده ز بستان کیستی
غزل شمارهٔ 352 : خورشید رخا سایه ز ما باز گرفتی
غزل شمارهٔ 353 : دلا راه هوا خالی نخواهد بودن از گردی
غزل شمارهٔ 354 : به نیازی که با خدا داری
غزل شمارهٔ 355 : چه می‌بری دل ما چون نگه نمی‌داری؟
غزل شمارهٔ 356 : دل بر سر کوی تو نهادیم به خواری
غزل شمارهٔ 357 : نمی‌پرسی ز حال ما، نه از ما یاد می‌آری
غزل شمارهٔ 358 : سری از سر نه ار با ما سر مهر و وفا داری
غزل شمارهٔ 359 : ترک من می‌آیی و دلها به یغما می‌بری
غزل شمارهٔ 360 : نصیحت می‌کند هر دم مرا زاهد به مستوری

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز اهل درون باهش ترند آنان که بیرون درند
* اکثر به خاصان می دهد سلطان شراب ناب را
شعر کامل
نظیری نیشابوری
* گنج آزادگی و کنج قناعت ملکیست
* که به شمشیر میسر نشود سلطان را
شعر کامل
سعدی
* ز خانقاه به میخانه می‌رود حافظ
* مگر ز مستی زهد ریا به هوش آمد
شعر کامل
حافظ