لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سلمان ساوجی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 361 : ای نسیم صبح بوی جانفزا می‌آوری
غزل شمارهٔ 362 : رفتی از دست من ای یار و نه آن شهبازی
غزل شمارهٔ 363 : ز سودای رخ و زلفش، غمی دارم شبانروزی
غزل شمارهٔ 364 : صنما مرده آنم که تو جانم باشی
غزل شمارهٔ 365 : گراز دور الستت هست جامی باقی ای ساقی
غزل شمارهٔ 366 : تا توانی مده از کف به بهار ای ساقی
غزل شمارهٔ 367 : ای مه برا شبی خوش، ناز و عتاب تا کی؟
غزل شمارهٔ 368 : نه در کوی تو می‌یابم مجالی
غزل شمارهٔ 369 : جز باد همدمی نه که با او زنم دمی
غزل شمارهٔ 370 : سوز تو کجا گیرد، در خرمن هر خامی؟
غزل شمارهٔ 371 : ساقی ز جام مستی ما را رسان به کامی
غزل شمارهٔ 372 : همرنگ رویش در چمن، گل یاسمن گردید می
غزل شمارهٔ 373 : رسولا، خدا را به جایی که دانی
غزل شمارهٔ 374 : هر که از روی تواضع بنهد پیشانی
غزل شمارهٔ 375 : بازا که بی حضورت، خوش نیست زندگانی
غزل شمارهٔ 376 : تو در خواب خوشی، احوال بیماران چه می‌دانی؟
غزل شمارهٔ 377 : به صنوبر قد دلکشش اگر ای صبا گذری کنی
غزل شمارهٔ 378 : می‌آیی و دمی دو سه در کار می‌کنی
غزل شمارهٔ 379 : گفتم: خیال وصلت گفتا: بخواب بینی
غزل شمارهٔ 380 : تو را وقتی رسد صوفی که با جانانه بنشینی
غزل شمارهٔ 381 : گلرخا برخیز و بنشان سرو را بر طرف جوی
غزل شمارهٔ 382 : مبارک منزلی، کانجا فرود آید چو تو ماهی
غزل شمارهٔ 383 : مکن عیب من مسکین اگر عاشق شدم جایی
غزل شمارهٔ 384 : کشیده کار ز تنهایم به شیدایی
غزل شمارهٔ 385 : چشم داریم که دلبستگی بنمایی
غزل شمارهٔ 386 : تو شمع مجلس انسی و از صفا همه رویی
غزل شمارهٔ 387 : هزارت دیده می‌بینم که می‌بینند هر سویی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بر سر بالین طبیب از نالهٔ من زار شد
* از برای صحت من آمد و بیمار شد
شعر کامل
هلالی جغتایی
* ما ازین هستی ده روزه به جان آمده ایم
* وای بر خضر که زندانی عمر ابدست
شعر کامل
صائب تبریزی
* هر آدمی که کشتهٔ شمشیر عشق شد
* گو غم مخور که ملک ابد خونبهای اوست
شعر کامل
سعدی