لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سلمان ساوجی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 271 : من هر چه دیده‌ام ز دل و دیده دیده‌ام
غزل شمارهٔ 272 : به چشمانت که تا رفتی، به چشمم بی‌خور و خوابم
غزل شمارهٔ 273 : بر زلف تو من بار دگر توبه شکستم
غزل شمارهٔ 274 : هر خدنگی که ز دست تو به جان می‌رسدم
غزل شمارهٔ 275 : من سرگشته به دست تو کجا افتادم؟
غزل شمارهٔ 276 : بر سر کوی دلارام، به جان می‌گردم
غزل شمارهٔ 277 : دیشب از خود چون مه سی روزه پنهان آمدم
غزل شمارهٔ 278 : چو شمعم در غمت سوزان و اشک از دیده می‌بارم
غزل شمارهٔ 279 : بی دوست من از باغ ارم یاد نیارم
غزل شمارهٔ 280 : به سر کوی تو سوگند، که تا سر دارم
غزل شمارهٔ 281 : از گلستان رویت، در دیده خار دارم
غزل شمارهٔ 282 : من حیران نه آن صیدم که از قید تو بگریزم
غزل شمارهٔ 283 : صبح محشر که من از خواب گران برخیزم
غزل شمارهٔ 284 : تا نفس هست به یاد تو برآید نفسم
غزل شمارهٔ 285 : حاشا که من بنالم، ور تن شود چو نالم
غزل شمارهٔ 286 : عزم آن دارم که با پیمانه پیمانی کنم
غزل شمارهٔ 287 : کمترین صید سر زلف کمند تو منم
غزل شمارهٔ 288 : تو می‌روی و بر آنم که در پی تو برانم
غزل شمارهٔ 289 : بر افشان آستین تا من ز خود دامن برافشانم
غزل شمارهٔ 290 : تو می‌روی و من خسته باز می‌مانم
غزل شمارهٔ 291 : به درد دل گرفتارم دوای دل نمی‌دانم
غزل شمارهٔ 292 : ز آب مژگان هر شبی خرقه نمازی می‌کنم
غزل شمارهٔ 293 : همیشه نرگس مست تو را بیمار می‌بینم
غزل شمارهٔ 294 : بیم آن است که در صومعه دیوانه شوم
غزل شمارهٔ 295 : در رکابت می‌دوم تا گوی چوگانت شوم
غزل شمارهٔ 296 : سؤالی می‌کنم، چیزی نه بیش از پیش می‌خواهم
غزل شمارهٔ 297 : ما روی دل به خانه خمار کرده‌ایم
غزل شمارهٔ 298 : ما به دور باده در کوی مغان آسوده‌ایم
غزل شمارهٔ 299 : از سر کوی تو ما بی سر و سامان رفتیم
غزل شمارهٔ 300 : در راه غمت کرده ز سر پای بپویم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دوش در مجلس ما بود زروی دلبر
* طبقی پر زگل وپسته وبادام وشکر
شعر کامل
سیف فرغانی
* آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد
* صبر و آرام تواند به من مسکین داد
شعر کامل
حافظ
* صبر برجور فلک کن تا برآیی رو سفید
* دانه چون درآسیا افتد تحمل بایدش
شعر کامل
صائب تبریزی