لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 511 : یارب چه شد امروز که آن ماه نیامد
غزل شمارۀ 512 : چو در شبگون لباس آن مَه به گشت شب برون آید
غزل شمارۀ 513 : مرا بر هر زمین کز دیده اشک لاله گون آید
غزل شمارۀ 514 : چو ترکش بسته از راه آن سوار نازنین آمد
غزل شمارۀ 515 : گر از پیراهنت بویی به طرف گلستان آید
غزل شمارۀ 516 : از بس که چشم دارم کان مَه ز در درآید
غزل شمارۀ 517 : هر آه جگرسوز که از سینه برآید
غزل شمارۀ 518 : ز خاکم چو خونین گیایی برآید
غزل شمارۀ 519 : چو محمل بسته بر عزم سفر جانان برون آید
غزل شمارۀ 520 : به چنگ غم دلم از ناله تنگ می آید
غزل شمارۀ 521 : به سینه گر نه غمت دم به دم فرود آید
غزل شمارۀ 522 : چه شد یارب که آن سرو خرامان دیر می آید
غزل شمارۀ 523 : نام لبت چون به زبان می آید
غزل شمارۀ 524 : نالۀ دردناک می آید
غزل شمارۀ 525 : گهی که از درم آن ترک شوخ و شنگ درآید
غزل شمارۀ 526 : هر آفتاب که از مطلع جمال برآید
غزل شمارۀ 527 : دل باغمت آشنایی ام داد
غزل شمارۀ 528 : باز ازین راه صدای جرسی می آید
غزل شمارۀ 529 : در آن کو می روم هر لحظه باشد یار پیش آید
غزل شمارۀ 530 : دی دولتم مساعد و اقبال بنده بود
غزل شمارۀ 531 : دی که بود آن کافر سرکش که ترکش بسته بود
غزل شمارۀ 532 : دوش چشم من به خواب و بخت من بیدار بود
غزل شمارۀ 533 : تا کی از هجر تو با غم هم نشین خواهیم بود
غزل شمارۀ 534 : گر نماند آن غنچه لب با من چنان خندان که بود
غزل شمارۀ 535 : دوش در بزم گدا شاه فرود آمده بود
غزل شمارۀ 536 : دی چو دید آن مه مرا از راه گردیدن چه بود
غزل شمارۀ 537 : رفتم به باغ سرو خرامان من نبود
غزل شمارۀ 538 : هر شب از زلف تو حال من پریشان تر بُوَد
غزل شمارۀ 539 : یار من عزم سفر کرد خدا یارش باد
غزل شمارۀ 540 : هر شبم در سر خیال آن لب میگون بُوَد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز رشک زلف سیاه توخورد چندان خون
* که نافه هم به جوانی سفید شد مویش
شعر کامل
صائب تبریزی
* که ای بلندنظر شاهباز سدره نشین
* نشیمن تو نه این کنج محنت آبادست
شعر کامل
حافظ
* بلبلان مست و مستان الست
* بر امید گل به گلزار آمدند
شعر کامل
مولوی